Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3945 Esas 2019/7008 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3945
Karar No: 2019/7008
Karar Tarihi: 13.05.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3945 Esas 2019/7008 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan mahkumiyet verdi. Ancak sanığın daha önce başka bir suçtan dolayı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve bu karar kesinleşmişti. Sanık, denetim süresi içinde ikinci suçu işleyince dava zamanaşımı durdu. Yapılan incelemelerde, sanığın suçu işlediği tarihe göre asli dava zamanaşımı süresinin geçtiği belirlendi. Bu nedenle, kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürüldü. Kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nun 231/6-son cümlesi, 765 sayılı TCK'nun 492/2. maddesi ve 102/4. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2019/3945 E. , 2019/7008 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık için; mahkemenin 20.06.2003 tarihinde işlenen suç için 21.05.2009 tarihinde 5271 sayılı CMK"nun 231/6-son cümlesi hükmü uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği ve bu kararın 29.07.2009 tarihinde kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden itibaren ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 18.12.2014 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle 26.03.2015 tarihinde hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 29.07.2009 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 05.02.2014 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan ve 765 sayılı TCK"nun 492/2. maddesinde tanımlanan cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/4. maddesinde öngörülen 5 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin, sanığın savunmasının alındığı 18.03.2005 tarihi ile mahkumiyet karar tarihi olan 26.03.2015 arasında geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 13.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.