Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1102 Esas 2019/2957 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1102
Karar No: 2019/2957
Karar Tarihi: 22.05.2019

Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1102 Esas 2019/2957 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın bilinçli taksirle hareket ettiği ve ölüme neden olma suçundan cezalandırılması yerine, yanılgılı değerlendirme ve yerinde olmayan gerekçe ile kasten yaralama suçundan ölüme neden olma suçundan hüküm kurulduğu belirtilen mahkeme kararında, sanığın maktule yönelik öldürme veya yaralama kastıyla hareket ettiğine dair kesin ve inandırıcı delillerin bulunmadığı vurgulanmıştır. Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 7 yıl 6 ay hapis cezası kararı, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından esastan reddedilerek hüküm verilen kasten yaralama suçundan ölüme neden olma suçuna ilişkin bozma kararı verilmiştir. Kararda uygulanan kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 86/3, 87/4-2.cümle, 29/1, 62/1, 53 ve 63. maddeleri ile 22/3 ve 85/1. maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2019/1102 E. , 2019/2957 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma
HÜKÜM : 1- Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesi Kararı: Sanığın kasten yaralama sonucunda mağdurun ölümüne neden olduğu TCK"nin 86/3. maddesi yollamasıyla TCK"nin 87/4-2.cümle, 29/1, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası,
2- İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi Kararı: İstinaf başvurularının esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafii duruşmalı inceleme isteminde bulunmuş ise de; 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununun 299. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız olarak yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında maktul ..."a yönelik kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 15/12/2017 gün ve 2017/1082 E. 2017/1028 K. sayılı ilamında bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yasal savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve katılanlar vekilinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının esastan reddine,
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay günü maktulün, bilinmeyen bir nedenden ötürü servis şöförü olan sanığın gitmesine engel olmaya çalıştığı, hatta bu amaçla servisin önüne oturarak sanığın aracını hareket ettirmesine engel olduğu, sanığın bunun üzerine aracıyla geri manevra yaparak oradan gitmek istediği, bu sefer maktulün aracın sileceklerine tutunduğu ve o şekilde belli bir mesafe gittikleri, sanığın aracı durdurmasıyla sileceğin kırıldığı ve maktulün düşüp kafasını yere vurarak hayatını kaybettiği olayda, sanığın maktule yönelik öldürme veya yaralama kastıyla hareket ettiğine dair her türlü kuşkudan uzak kesin ve inandırıcı deliller bulunmadığı, ancak; olay sırasında eyleminin sonuçlarını öngören ancak bu sonucu istemeyen sanığın bilinçli taksir ile hareket ettiğinin kabulü ile TCK’nin 22/3 ve 85/1. maddeleri kapsamında bilinçli taksirle ölüme neden suçundan cezalandırılması yerine yanılgılı değerlendirme ve yerinde olmayan gerekçe ile kasten yaralama suçundan ölüme neden olma suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22/05/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.