MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının kapatılan ... il Özel İdaresi Genel Sekreterliğine devredilen Mollakent Belediyesinde 2007 yılı Ocak ayında işe başladığını, işten çıkartıldığı 2013 yılı Haziran ayının sonuna kadar aralıksız olarak çalıştığını, ... Belediyesi kapatılınca davacının hiçbir kusuru olmadan işten çıkartıldığını ve işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve ikramiye tazminatı alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın süresinde açılmadığını, davacının 6360 sayılı Kanun ile kapatılan Mollakent Belediyesinde çalıştığı düşünülse bile davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı iddiasının yersiz olduğunu, davacının kullanılmayan izin ve ödenmemiş ikramiye alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 119. maddesinin 1. fıkrasının ( ğ) bendinde, dava dilekçesinde açık bir şekilde talep sonucunun belirtilmesinin zorunlu olduğu vurgulanmakta, 2. fıkrasında ise bu hususun eksik olması halinde hakimin taraflara eksikliğin tamamlanması için bir haftalık kesin süre vermesi gerektiği aksi takdirde davanın açılmamış sayılacağı düzenlenmiştir.
Aynı Kanunun "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesinde "Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir." hükmüne yer verilmiştir. Söz konusu hükümde hakimin tarafların talep sonuçları ile bağlı olduğu, talep edilenden fazla veya başka bir şeye hükmedemeyeceği açıkça belirtilmiştir.
HMK’nın 194. maddesinde de, somutlaştırma yükü düzenlenmiş olup, maddenin birinci fıkrası uyarınca, taraflar dayandıkları vakıaları, ispata elverişli bir şekilde somutlaştırmakla yükümlüdür.
Somut uyuşmazlıkta, davacı dava dilekçesinde ikramiye tazminatı alacağı talep ettiğini ileri sürmüş, ancak bu alacağın dayanağını yahut bu alacağın varlığını hangi deliller ile ispatlayacağına yönelik herhangi bir açıklama yapmamıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, tanık anlatımlarına göre ve bordrolara göre davacıya işyerinde çalıştığı süre boyunca hiç ikramiye ödenmediğinin sabit olduğu, bu sebeple davacının 6772 sayılı Kanuna göre ikramiye ilave tediye alacağına hak kazandığı sonucuna varılarak ilave tediye alacağı hesaplanmıştır. Mahkemece, bilirkişi raporunda hesaplanan ilave tediye alacağı ‘ikramiye’ adı altında hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, 6772 sayılı Devlet Ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması Ve 6452 Sayılı Kanunla 6212 Sayılı Kanunun 2 nci Maddesinin Kaldırılması Hakkında Kanunun 1. maddesinde; “Umumi, mülhak ve hususi bütçeli dairelerle mütedavil sermayeli müesseseler, sermayesinin yarısından fazlası Devlete ait olan şirket ve kurumlarla belediyeler ve bunlara bağlı teşekküller, 3460 ve 3659 sayılı kanunların şümulüne giren İktisadi Devlet Teşekkülleri ve diğer bilcümle kurum, banka, ortaklık ve müesseselerinde müstahdem olanlardan İş Kanununun şümulüne giren veya girmiyen yerlerde çalışmakta olan ve İş Kanununun muaddel birinci maddesindeki tarife göre işçi vasfında olan kimselere, ücret sistemleri ne olursa olsun, her yıl için birer aylık istihkakları tutarında ilave tediye yapılır.” denilmektedir. Aynı Kanunun Ek 1 maddesinde, bu Kanun uyarınca işçilere yapılan ilave tediyelerden ayrı olarak, her yıl için her biri bir aylık istihkakları tutarını (hafta ve genel tatil ücretleri dahil) geçmemek şartıyla toplu iş sözleşmeleri ile en çok iki ikramiye daha verilebileceği, Ek 2 maddesinde ise 6772 sayılı Kanun kapsamı dışında kalan işyerlerinde çalışan işçilere toplu iş sözleşmeleri ile en çok dört ikramiye ödenebileceği düzenlenmiştir. Görüldüğü gibi 6772 sayılı Kanunun kapsamı, Kanun kapsamındaki işyerlerinde çalışan işçilere ilave tediye ödenmesine ilişkindir. Kanundaki ikramiyeye ilişkin düzenlemeler ise istisnai nitelikte olup, toplu iş sözleşmesi ile kararlaştırılabilecek ikramiye ödemesine üst sınır getirilmesine yöneliktir. Somut olayda, davacının toplu iş sözleşmesi düzeninde çalışıp çalışmadığı belli olmadığı gibi, bu yönde bir iddiası veya açıklaması da olmamıştır. Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olup, talep edilenden başka birşeye karar veremez. Belirtilen sebeplerle, öncelikle davacıya dava dilekçesindeki talep sonucunu açık bir şekilde bildirmek üzere süre verilmeli, talep sonucunu Kanunda öngörülen bir haftalık kesin süre içinde bildirdiği takdirde, bu defa işin esasına geçilerek HMK’nın 194. maddesine göre talebini somutlaştırmak konusunda süre verilmeli, sonucuna göre davacının talebinin yerinde olup olmadığı konusunda dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte ele alınarak karar verilmelidir. Mahkemece belirtilen yönler nazara alınmadan yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.