22. Hukuk Dairesi 2014/10716 E. , 2014/13955 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Ankara 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21.01.2014
NUMARASI : 2013/907
Davacı Talebinin Özeti:
Davacı vekili kendisinin İstanbul 2 nolu şube başkanı olduğunu, davalı A.. K..’ın 2013/773 esas sayılı dosyada diğer davalıya karşı olağanüstü genel kurulun iptali davası açtığını, davalı sendikanın da muvazaalı, kanuna karşı hileli ve dürüstlük kuralına aykırı şekilde ilk duruşmada davanın kabul edilip hemen kesinleştirildiğini, bu davadan 01.07.2013 tarihinde şubeden belgelerin istenmesi üzerine haberdar olduğunu, ancak müdahale talebinde bulunduğu anda kararın kesinleştiğini öğrendiğini, mahkemece verilen kararın durumunu etkilediğini, olağanüstü genel kurul kararının yerinde olduğunu, 2013/773 esas sayılı davada davacı olan A.. K..’ın iddia ettiği yönetim kurulu üyesi olan M... Ç...’ın genel kurul kararı tarihinde yönetim kurulu üyesi olmadığı hususunun doğru olmadığını, 2013/773 esas sayılı dosya içeriğinin kamu düzenine ilişkin olup, re"sen araştırılması gerektiğini, iadei muhakeme talep ettiğini, amacın şube yönetimine son vermek olduğunu, ihtiyati tedbir kararı verilerek hüküm kesinleşinceye ve olağan genel kurul toplantısı yapılıncaya kadar olağanüstü genel kurulda seçilen yönetimin görevine devam etmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı tarafın bir cevabına dosyada rastlanılmamıştır.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme tensiple davacı tarafın talebinin kabulü ile dava tarihi olan 05.07.2013 tarihinden sonra herhangi bir olağan ya da olağanüstü genel kurul toplantısı yapılarak yeni bir yönetim kurulu oluşturulmamış ise yine yeni bir olağan veya olağanüstü genel kurul yapılıp karar alıncaya kadar 11.05.2013 tarihli olağanüstü genel kurul toplantısında belirlenen yönetim kurulunun grevine devam etmesine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 381. maddesinde “Yargılamanın iadesi davası, hükmün icrasını durdurmaz. Ancak dava veya hükmün niteliğine ve diğer hâllere göre talep üzerine icranın durdurulmasına ihtiyaç duyulursa, yargılamanın iadesi talebinde bulunan kimseden teminat alınmak şartıyla iade talebini inceleyen mahkemece icranın durdurulması kararı verilebilir. Yargılamanın iadesi sebebi bir mahkeme kararına dayanıyorsa bu takdirde teminat istenmez.” düzenlemesi yer almıştır.
Mahkeme tarafından bozmaya uyularak konu bu hüküm çerçevesinde değerlendirilmiş ve yargılamanın iadesi konusunu oluşturan davada verilen hükmün icrasının durdurulmasına karar verilmiştir.
Somut olayda öncelikle çözülmesi gereken hukuki problem mahkemece verilen kararın temyizinin mümkün olup olmadığıdır.
Bu konuda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 21.02.2014 tarih, 2013/1 esas ve 2014/1 karar sayılı kararının değerlendirilmesi zorunludur. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu ihtiyati tedbir kararlarına karşı temyiz yolunun kapalı olduğuna dair verdiği yukarıda değinilen kararında; mahkemelerce verilen ara kararlara karşı ise itiraz ya da esas hükümle birlikte temyiz yolunun bulunduğu, 6100 sayılı Kanun’da ara kararların tek başlarına temyiz edilebileceklerine dair bir hükmün ise bulunmadığı, ilk derece mahkemelerince verilen nihai kararlar ile kanunda özel hüküm bulunmak şartıyla ihtiyati haciz kararı gibi nihai olmayan kararların temyiz yoluna tabi olduğu ifade edilmiştir. Somut olaya dönüldüğünde, mahkemece 6100 sayılı Kanun’un 381. maddesine göre verilen “hükmün icrasının durdurulması” kararı nihai bir karar değildir. Kanunda temyiz yolunun açık olduğuna dair özel bir hüküm de bulunmadığından 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 45. Maddesi gereğince benzer konularda Yargıtay Genel Kurullarını, dairelerini ve adliye mahkemelerini bağlayıcı nitelikteki Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 21.02.2014 tarih, 2013/1 esas ve 2014/1 karar sayılı kararı uyarınca davalının temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Yukarıda yazılı gerekçelerle davalının temyiz isteminin REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.