Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - sanıklar - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9579 Esas 2019/12544 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9579
Karar No: 2019/12544
Karar Tarihi: 19.11.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - sanıklar - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9579 Esas 2019/12544 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetleri temyiz edildi. Mahkeme, sanıkların mağdureye yönelik cinsel istismar beyanlarının doğru olmadığına karar verdi. Mahkeme ayrıca, sanık B'nin diğer sanığı mağdureye yönelik eylemler gerçekleştirmesi için yer temin ettiğini kabul etti. Ancak mahkeme, sanıkların savunmaları ve dosya içeriği nazara alınarak, olayda hata hükümlerinin uygulama koşullarının bulunup bulunmadığının tartışılması gerektiği konusunda eksik gerekçe ile mahkumiyet hükümleri kurulduğunu ve bu nedenle mahkemenin, kanun maddelerine aykırı davrandığını belirtti. Kararın sonunda, kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usul Kanunu'nun 321. maddesi olarak detaylı bir şekilde açıklandı.

14. Ceza Dairesi 2015/9579 E. , 2019/12544 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, (sanıklar), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ...)
HÜKÜM : Sanık ..."ın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından, sanık ..."in ise çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetlerine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıkların, aşamalarda mağdurenin kendilerine on sekiz yaşını bitirdiği yönünde beyanda bulunduğuna dair savunmaları, mağdurenin anlatımları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışılıp, bu yöndeki savunmanın reddi nedenleri karar yerinde açıklandıktan sonra hükme varılması gerekirken eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
Sanıkların aşamalarda alınan savunmalarında mağdurenin suç tarihlerinde kaldığı evin kendileri tarafından kullanılan bekar evi olduğunu ve evin iki anahtarından birinin sanık ..."da diğerinin ise sanık ..."de bulunduğunu belirtmeleri karşısında, sanık ..."in, aynı evi paylaştığı ..."ın değişik tarihlerde mağdureye yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemlerini gerçekleştirmesini yer temin etmek suretiyle kolaylaştırmasından dolayısı yardım eden sıfatıyla cezalandırılması gerektiğine dair mahkeme kabulünün dosya kapsamıyla bağdaşmadığı gözetilerek atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.