10. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/13992 Karar No: 2014/16215 Karar Tarihi: 01.07.2014
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/13992 Esas 2014/16215 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2014/13992 E. , 2014/16215 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davacı Kurum vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki belgeler okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyizi ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir. Somut olayda; dava konusu icra takibine konu asıl alacak 493,00-TL, mahkemece kabul edilen miktar 404,87-TL olup, miktar itibariyle karar kesin olduğundan anılan karara karşı taraf vekillerince temyiz yoluna başvurulması mümkün değildir. Hal böyle olunca taraf vekillerinin temyiz dilekçelerinin, miktar itibariyle kesinlik nedeniyle reddi gerekir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçelerinin REDDİNE, 01.07.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.