Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1714 Esas 2019/4024 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın ...... Laboratuvarları Antalya Bölge Müdürü olduğu, müştekinin ise aynı şirketin Konya Şubesinde çalışmakta iken hastalanması sebebi ile 05-06-07/11/2012 tarihlerinde rapor alarak işe gelmediği, sanığın 13/12/2013 tarihinde müştekinin çalıştığı Konya şubesine gelerek müştekinin 3 iş günü süresince işe gelmediği yönünde tutanak düzenlemesine rağmen, tutanağa 08/11/2012 tarihini yazarak müştekinin iş akdini feshettiği ve 13/11/2012 tarihinde düzenleyip imzaladığı tutanağı önceki tarihte düzenlemiş gibi göstermek suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu kamu davasında; sanığın savunmasında şirketin bölge yöneticisi olarak çalıştığını, müştekinin 5-7/11/2012 tarihleri arasında işe gelmemesi nedeniyle tutanak tutulması ve işten çıkartılması yönünde insan kaynaklarından kendisine bildirim yapıldığını, bunun üzerine müşteki ile iletişime geçtiğini müştekinin raporu olduğunu söyleyince mağdur olmaması için beyan ettiği raporun ibrazının beklenmesini istediğini, 12-11-2012 tarihine kadar beklemelerine rağmen raporun ibraz edilmediğini, 13/11/2012 tarihine kadar rapor gelmeyince Konya’ya giderek, tutanağın ilk tutulduğu gün olan 08/11/2012 olarak kaldığını fark etmeksizin sehven imzaladığını, bir suç işleme kastıyla hareket etmediğini, müştekinin herhangi bir kaybı olmadığını beyan ettiği, sanığın savunmasında belirttiği ve dosyaya sunulan mail yazışmalarından belgenin sanık tarafından düzenlenmediği, genel müdürlükçe gönderilen belgede ise tarih kısmının bilgisayar yazısı ile basılı olduğu dikkate alındığnda ve sanığın imzaladığı belgenin içeriğinin doğru olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın suç kastı ile hareket ettiğine ilişkin mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.