Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/12494 Esas 2014/13831 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2013
NUMARASI : 2011/238-2013/244

Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı belediyeye bağlı olarak taşeron diğer davalı şirkette 04.03.2005-31.12.2009 tarihleri arasında güvenlik personeli olarak çalıştığını, net 1.000,00 TL maaş aldığını, yaz aylarında haftada altı gün kış aylarında haftada beş gün 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını, ödenmeyen yıllık izin alacaklarının bulunduğunu belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı belediye vekili, davacının davalı şirket çalışanı olduğunu, husumet yönünden itiraz ettiklerini, davacının taleplerinin kanuni dayanağı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı A... G... Hizmetleri Ltd. Şti. vekili, davacının belirli süreli iş sözleşmesi sonunda kendi el yazısı ile hazırladığı istifa dilekçesi ile iş sözleşmesini feshettiğini, davacının maaşının bordrolarda belirtilen tutar olduğunu, işyerinde üç vardiya halinde çalışıldığını, bu sebeple fazla mesai bulunmadığını, varsa fazla mesaiden diğer davalı belediyenin sorumlu olduğunu, davacının alacak hakkının bulunması kabul edilse bile tüm sorumluluğun davalı belediyede olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalılar tarafından temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır. Davacı yaz aylarında haftada altı gün kış aylarında haftada beş gün 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını belirterek fazla mesai yaptığını beyan etmiştir. Davalı şirket ise davacının işyerinde üç vardiya halinde çalıştığını ve bu sebeple fazla mesai yapmadığını belirtmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının günlük oniki saat çalıştığını, yaz aylarında haftanın altı günü çalışmasına göre haftalık onsekiz saat, kış aylarında haftanın beş günü çalışmasına göre haftalık yedibuçuk saat fazla mesai yaptığını belirterek hesaplama yapılmıştır. Davacı tanıkları haftanın altı günü 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştıklarını beyan ederken davalı tanıkları günde sekiz saat çalıştıklarını ve fazla mesai yapmadıklarını beyan etmişlerdir. Fazla mesai alacağı bakımından emsal dosyalarda (Dairemizin 2014/6744-6749 E 2014/9266-9271 K) işyerinde üçlü vardiya olduğu ve fazla mesai yapılmadığı kabul edilmiştir. Bu sebeple mahkemece bu emsal kararlarda dikkate alınarak tanık beyanları, işyerindeki çalışma düzeni ve varsa nöbet çizelgeleri yeniden değerlendirilerek fazla mesai alacağı hakkında karar verilmesi gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 21.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.