Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12676 Esas 2019/12531 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12676
Karar No: 2019/12531
Karar Tarihi: 18.11.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12676 Esas 2019/12531 Karar Sayılı İlamı

Özet:

14. Ceza Dairesi tarafından verilen karara göre, sanık cinsel saldırı suçundan mahkum edildi. Ancak, daha sonra 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yapılan düzenlemeler göz önünde bulundurularak, sanığın bir mağdurenin kalçasına dokunmaktan ibaret eylemi sarkıntılık düzeyinde kaldığı için lehe olan hükmün uygulanması gerektiği kararlaştırıldı. Karar sonrasında, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı vermesi nedeniyle, yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi ve hüküm bozuldu. Kararda gerekli kanun maddeleri belirtilmedi.

14. Ceza Dairesi 2016/12676 E. , 2019/12531 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı
HÜKÜM : Cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, dosya içeriğine göre sanığın devamlılık arz etmeyen, ani ve hareketler yönünden kesiklik gösteren mağdurenin kalçasına dokunmaktan ibaret eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınıp 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.