Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/22588 Esas 2018/5962 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile 1- ... vekili avukat ... 2- ... vekili avukat ..., 3- ..., 4- ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 5. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 05/04/2016 gün ve 2015/18-2016/114 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, dava dışı ... tarafından aleyhlerine ... 12. İş Mahkemesi"nin 2012/1 Esas 2013/116 Karar sayılı dosyasında açılan işçi işveren ilişkisinden kaynaklı alacak davası neticesinde ... 5. İcra Müdürlüğü"nün 2013/4944 sayılı dosyasına 30/05/2013 tarihinde 4.076,13.-TL yatırdıklarını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile dava dışı ..."ya ödenen 4.076,13.-TL alacağın ödeme tarihi olan 30/05/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 139,14.-TL"nin ... Özel Güv. Ltd. Şti"nden, 245,55.-TL"nin ... Ltd. Şti"nden, 1.238,88.-TL"nin ... Grup Ltd. Şti"nden, 414,71.-TL"nin ... Temz. Ltd. Şti"nden 30.05.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin ise reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece, davanın 2.037,85 TL’lık kısmının reddine karar verilmiş olması nedeniyle davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.