Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte silahlı terör örgütüne bilerek isteyerek yardım etmek
Hüküm : TCK"nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 53, 62. ve 63. maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkindir

Bölge Adliye Mahkemesince silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin sanık hakkında kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine, anılan Kanuna eklenen 5. maddenin 1/f bendinde belirlenen süre içerisinde temyiz edilmekle incelendi;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan temyiz incelemesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve


kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiisinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine ancak;
Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken atıf maddeleri olan TCK"nın 314/3 ve 220/7. maddelerinin gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, tayin edilen temel cezadan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırım yapılırken 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası uyarınca artırım yapıldığının belirtilmesi gerektiği gözetilmeden uygulama maddesinin yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesiyle yetinilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK."nın 302. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın 5271 sayılı CMK"nın 303. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının birinci paragrafında yer alan "TCK"nun 220/7 fıkrası delaletiyle 5237 sayılı TCK"nun 314/2 fıkrası" ibaresinin çıkartılarak yerine "TCK"nın 314/3 ve 220/7 maddeleri delaletiyle 5237 sayılı TCK" nın 314/2 maddesi" ibaresinin eklenmesi hüküm fıkrasının üçüncü paragrafında yer alan “3713 sayılı Yasanın 5. maddesi gereğince” ibaresinin çıkartılarak yerine “3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası gereğince” yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Hatay 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.