5411 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/574 Esas 2021/4274 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5411 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.03.2021 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.


(K.D)





KARŞI DÜŞÜNCE

Bankacılık zimmeti suçundan ... hakkında kurulan mahkumiyete ilişkin hükmün, sanık müdafiinin temyizi üzerine sayın çoğunluğun onamaya ilişkin kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
Dosya kapsamına göre, sanık ...’ın katılan ... A.Ş. Bünyan Şubesinde portföy yöneticisi olarak çalıştığı, mağdurlardan ... adına düzenlenen kredi kartını (Üretici Kart) banka şubesinden almak istemediği, telefonla görüştüğü sanıktan iptal edilmesini istediği, mağdurlar ..., ... ve ...’un ise adlarına düzenlenen kredi kartlarını (Üretici Kart) bir süre kullandıktan sonra iptal edilmesi için sanığa teslim ettikleri ancak sanık tarafından iptal edilmeyerek telefon bankacılığı aracılığıyla şifre oluşturularak mağdurların bilgi ve rızaları dışında sanık tarafından kartlar
kullanılmak suretiyle 24 kez para çekildiği, mağdur ... tarafından kullanılan kredi kartından bir kez 1.200,00 TL nakit ile mağdur ...’ın haberi olmaksızın sahte belgelerle 4.000,00 TL ihtiyaç kredisi ile 1.000,00 TL kredili mevduat hesabından sanık tarafından para çekilerek toplam 80.700,00 TL haksız kazanç elde ettiği anlaşılmaktadır.
Bankacılık zimmeti suçu dosyamızda unsurları itibarıyla oluşmamıştır. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 160. maddesinde düzenlenen bankacılık zimmeti suçunun oluşabilmesi için, görevi nedeniyle zilyetliği kendisine devredilmiş olan veya koruma ve gözetimiyle yükümlü olduğu “para veya para yerine geçen evrak veya senetleri veya diğer malların” kendisinin ya da başkasının zimmetine geçirilmesi gerekmektedir. Olayımızda ise sanık iptal edilmek üzere kendisine teslim edilen banka kartlarını kullanarak ATM’den para çekmek suretiyle kendisine menfaat temin etmiştir. Kredi kartının mülkiyetinin bankaya ait olduğu çekişmesizdir. Ancak bir hesapla ilişkilendirilmeksizin kullanılması mümkün değildir. Yani kredi kartı kullanılarak harcanan para bankanın malvarlığına ilişkin olmayıp, kredi kartının ilişkilendirildiği hesap sahibinin malvarlığıdır. Dolayısıyla kredi kartı kullanılarak sağlanan menfaat de bankaya ait bir değer değildir. Ayrıca kredi kartı, 5411 sayılı Yasanın 160. maddesinde bahsedilen para veya para yerine geçen evrak veya senetlerden olmadığı gibi tek başına para yerine geçen diğer mallardan da değildir. Kaldı ki sanığın kredi kartı ile çektiği paraların zilyetliği de görev gereği sanığa bırakılmadığı gibi koruma ve gözetimi ile de yükümlü değildir. Tüm bu anlatılanlar dikkate alındığında sanığın, mağdurlar ..., ..., ... ve ...’a karşı eylemleriyle mağdur ...’in banka kartı hesabından çekilen 1.200,00 TL nakit avans yönünden bankacılık zimmeti suçunun unsurları itibarıyla oluşmadığı, sanığın iptal edilmek üzere kendisine teslim edilen kredi kartlarını kullanmaktan ibaret eylemi ile mağdur ...’ın banka kartı hesabından çekilen nakit avans yönünden eyleminin, her bir mağdur yönünden ayrı ayrı Türk Ceza Kanunu’nun 245/1. maddesinde tanımlanan başkasına ait kredi kartını ele geçirerek kart sahibinin veya kartın kendisine verilmesi gereken kişinin rızası olmaksızın kullanmak suretiyle yarar sağlama suçunu oluşturduğu ve bu maddeden cezalandırılması gerekçesiyle kurulan hükmün bozulması, CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca cezada kazanılmış hakkının korunması yerine, yerel mahkemenin kararının onanmasına dair sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 17.03.2021

Üye ...