Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Sanıklar ... ve ..."nin tefecilik suçundan eylemlerine uyan TCK"nın 241/1, 43, 62, 52, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
A- Sanık ... açısından;
Bankalardan sanığın çalıştığı işyeri adına alınmış POS cihazı olup olmadığının sorulması, belirlenir ise buna ilişkin tespiti yapılan POS cihazlarına ilişkin suç tarihlerini kapsayacak şekilde hesap dökümlerinin getirtilmesi, suç tarihlerine göre POS cihazlarından yapılan alışverişler karşılığında bankaya komisyon ödenip ödenmediği ve ödenmiş ise miktarlarının sorulması, hesap dökümlerinde adı geçen kişilerin bir kısmı dinlenilerek gerçekten alışveriş yapıp yapmadıklarının tespit edilmesi, sanığın bağlı bulunduğu Vergi Dairesi Müdürlüklerinden vergi beyannameleri getirtilerek dosya arasına konulması, vergi mükellefi olması halinde ilgili Vergi Dairesine ihbarda bulunularak vergi tekniği raporu düzenlenmesinin istenmesi, sanığın tefecilik yapıp yapmadığına dair kolluk marifetiyle araştırma yaptırılmasından sonra toplanan tüm kanıtlar irdelenerek hasıl olacak sonuca göre suçun sübutunun ve niteliğinin tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
B-Sanık ... açısından;
Sanığın 2008-2009 yıllarında kredi kartı borcu olan şahıslara ait kredi kartlarının borçlarını ödeyerek sonrasında komisyon karşılığında para çekmek suretiyle kazanç elde ettiği kabul edilerek tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de; belirtilen döneme ait kredi kartları ile çekim yapılan şahıslardan olayı aydınlatmaya yetecek kadarının tespiti ile tanık sıfatıyla beyanlarının alınması, ayrıca UYAP sisteminden yapılan sorgulamada; sanık hakkında aynı suçtan cezalandırılması istemiyle Tarsus 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/456 Esas sayılı dosyasında kamu davası açıldığı ve halen derdest olduğu anlaşılmakla, anılan dosyanın akıbetinin araştırılarak, zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olasılığı açısından her iki dosyanın mümkün ise birleştirilmesi, mümkün olmaması halinde onaylı örneklerinin dosya arasına alınması sanığın tefecilik yapıp yapmadığına dair kolluk marifetiyle araştırma yaptırılmasından sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim yapılması sırasında hesap hatası sonucu sonuç hapis cezasının 2 yıl 1 ay yerine, 1 yıl 13 ay olarak eksik belirlenerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 13.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.