6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/11277 Esas 2015/340 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11277
Karar No: 2015/340
Karar Tarihi: 07.01.2015

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/11277 Esas 2015/340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

8. Ceza Dairesi'nin 2014/11277 E. ve 2015/340 K. sayılı kararında, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 6136 sayılı Yasaya Aykırılık suçu kapsamında yapılan yargılamada, sanığın suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul edilerek hüküm verildiği belirtilmiştir. Ancak TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, diğer hak ve yetkilerinden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği, ancak bu hususun gözetilmediği için sanığın hak yoksunluğuna hükmedildiği ifade edilmiştir. Bu durumun yasaya aykırı olmakla birlikte, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir husus olduğu ve düzeltilerek hükmün onanması gerektiği belirtilmiştir. Buna göre, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine \"TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" şeklinde değiştirilerek hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildiği görülmektedir. Kanun maddeleri olarak da TCK.nun 53. maddesi, 1. fıkrası (c) bendi, 3. fıkrası ve 2. fıkrası açıklanmıştır.

8. Ceza Dairesi 2014/11277 E. , 2015/340 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin olunduğuna ve lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 07.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.