Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/10905 Esas 2020/987 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10905
Karar No: 2020/987
Karar Tarihi: 12.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/10905 Esas 2020/987 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkum edildiği ve istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtiliyor. Dosya incelendiğinde yapılan usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığına ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun bir şekilde elde edildiğine karar verilmiştir. Ancak, bilirkişilere ödenen ücretlerin yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceği gözetilmediği için kararın bu sebeple bozulduğu ifade edilmiştir. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilirken, kanun maddeleri olarak TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 62/1, 53/1-2-3, 6/5-j, 58/7-9, 63 maddeleri belirtilmiştir.

16. Ceza Dairesi 2019/10905 E. , 2020/987 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK"nın 62/1, 53/1-2-3, 6/5-j, 58/7-9, 63 maddeleri uyarınca
mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
İlk derece Mahkemesi tarafından yapılan duruşmada ... vasıtasıyla kaydedilen savunmasına ilişkin ... çözüm tutanağı düzenleyen bilirkişilere ödenen ücretlerin yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; yargılama giderlerine ilişkin kısım bütünüyle çıkartılarak yerine “Sanığın sebebiyet verdiği 94,40 TL yargılama giderinin sanıklardan tahsili ile Hazineye gelir kaydında” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 33. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.