Danıştay 4. Daire 2020/6289 Esas 2021/5395 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/6289
Karar No : 2021/5395

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Taahhüt Plastik Elektronik Makina Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak resen tarh edilen 2006/5 ila 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; takdire sevkten sonra düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporuna dayanılarak takdir komisyonu kararıyla matrah takdir edildiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinde düzenlenen zamanaşımı hükmünü aşmak amacıyla takdire sevk işleminin zamanaşımını durdurmayacağı, cezalı tarhiyatın tespitinde herhangi bir etkisi olmayan ve katma değer vergisi indirimi reddi yetkisi bulunmayan takdir komisyonu kararına dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatları içeren ihbarnameler 31/12/2012 tarihinden sonra tebliğ edildiğinden amme alacağının zamanaşımına uğradığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Katma değer vergisi indiriminden faydalanmanın şartının kendisine yapılan teslim ve hizmetlerle ilgili faturaların gerçeği yansıtması yani yükümlüce teslim alınan malların vergisinin devlete ödenmiş olması olduğu, olayda ise davacının sahte belge düzenleyen alt mükelleften alışlarının gerçeği yansıtmadığının düzenlenen vergi tekniği raporunda yer verilen tespitlerle ortaya konulduğu, Danıştayca bozma kararında belirtildiği üzere alt mükellefin sahte belge düzenleyicisi olduğu ayrıca takdire sevkin zamanaşımını durduracağının Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinde düzenlendiği dolayısıyla hukuka aykırı verilen kabul kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 113. maddesinde, "Zamanaşımı, süre geçmesi suretiyle vergi alacağının kalkmasıdır. Zamanaşımı, mükellefin bu hususta bir müracaatı olup olmadığına bakılmaksızın hüküm ifade eder.", 114. maddesinde ise, "Şu kadar ki, vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulması zamanaşımını durdurur. Duran zamanaşımı mezkur komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren işlemeye devam eder. Ancak işlemeyen süre her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamaz." denilmek suretiyle takdir komisyonu kararlarına istinaden yapılan re'sen tarhiyatlarda zamanaşımı hususunun olup olmadığının tespiti için takdir komisyonuna sevk tarihi, takdir komisyonu kararının vergi dairesine tevdi tarihi, ihbarnamenin tebliğ tarihi ve takdir komisyonunda geçen süreye takdir komisyonuna sevk tarihi ile takdir komisyonu kararının vergi dairesine tevdi tarihi arasındaki süreye bakılarak karar verilmelidir.
Aynı Kanunun 30. maddesinde, re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış, maddenin vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmadığı halleri düzenleyen bentleri arasında sayılan tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması hali re'sen tarh sebebi olarak öngörülmüş, 31. maddesinde de, takdir komisyonunca belli edilen matrah veya matrah kısmının takdir kararına bağlanılacağı belirtilmiş, 74. maddesinin (a) fıkrasının 1. bendinde, yetkili makamlar tarafından istenilen matrah ve servet takdirlerini yapmak; 2. bendinde ise vergi kanunlarında yazılı fiat, ücret veya sair matrah ve kıymetleri takdir etmek komisyonun görevleri olarak belirlenmiş, 75. maddesinde de, takdir komisyonlarının 74. maddedeki görevleri dolayısıyla bu konunda yazılı inceleme yetkisine haiz oldukları düzenlenmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nda, hakkında re'sen tarh sebeplerinden biri bulunan mükelleflerin hangi hallerde 135. maddede sayılan incelemeye yetkili olanlar tarafından incelemeye tabi tutulacakları, hangi hallerde matrah takdiri için takdir komisyonuna sevk edilecekleri hususunda herhangi bir düzenleme bulunmamaktadır.
Dava dosyasının incelenmesinden, davacının zamanaşımı süresinin bitimine 9 gün kala 22/12/2011 tarihinde takdire sevk edildiği, Takdir Komisyonunca 17/10/2012 tarihinde karar verildiği, söz konusu kararların 21/11/2012 tarihinde Vergi Dairesine tevdii edilkdiği ve bu süreden itibaren duran zamanaşımının tekrar işlemeye başlasa da kalan 9 günlük süre içerisinde 23/11/2012 tarihinde söz konusu Takdir Komisyonu kararları ile vergi/ceza ihbarnamelerinin zamanaşımı süresi dolmadan davacıya tebliğ edildiği, olayda zamanaşımı bulunmadığı görülmüştür. Ayrıca, Takdir Komisyonu tarafından matrah takdirine katkı sağlayacak her türlü bilgi ve belgeden dolayısıyla davacı hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporundaki verilerden faydalanılabileceği gibi takdir komisyonunun katma değer vergisi indirimi reddi yetkisi bulunmadığına dair bir hukuki düzenleme de bulunmamaktadır.
Bu durumda Danıştay Dördüncü Dairesinin 20/11/2019 tarih ve E:2015/7906, K:2019/7598 sayılı bir önceki bozma kararında yer verilen davacının ihtilaf konusu dönemde alışlarını belgelendirdiği Gaziemir Vergi Dairesi mükellefi …. Şti. hakkındaki tespitlerin de göz önünde bulundurulması suretiyle işin esasının incelenerek yeniden bir karar verilmesi gerektiğinden Vergi Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 21/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.