Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2635 Esas 2019/11377 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2635
Karar No: 2019/11377
Karar Tarihi: 23.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2635 Esas 2019/11377 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir akrabalık ilişkisi nedeniyle gerçekleşen ve hangi tarafın ilk haksız harekette bulunduğu şüpheli kalan bir kavgada sanığa ek savunma hakkı tanınmadan savunma hakkının kısıtlanması ve haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanmadığı gerekçeleriyle verilen mahkumiyet hükmünü bozdu. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtti. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi, TCK'nin 87/1-son. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/2635 E. , 2019/11377 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/04/2017 tarihli ve E.2015/1167 -K.2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 87/1-son. maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2) Akraba olan sanık ve mağdur arasında, miras kalan tarlada kapı açılması nedeni ile karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/10/2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu hal nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 -K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.