MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Yozgat Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.04.2018 gün ve 2017/493 Esas, 2018/228 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2. madde ve fıkrasında yer alan “Devlet, işlemlerinde, ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını ve sürelerini belirtmek zorundadır” ve 5271 sayılı CMK"nın 34/2. madde ve fıkrasında bulunan “Kararlarda, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” şeklindeki düzenlemeler nazara alındığında, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararda aynı Kanunun 291/1. maddesindeki temyize ilişkin on beş günlük kanuni sürenin belirtilmesinin yanı sıra süresinde verilen temyiz dilekçesiyle talep edildiği takdirde gerekçeli hükmün tebliğinden işlemeye başlayan yedi günlük süresi içerisinde gerekçeli temyiz dilekçesi verilmesinin zorunlu olduğuna dair CMK’nın 295/1. maddesinin de yer alması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle sanık müdafisinin temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek gereği görüşüldü:
İlk derece mahkemesinde yapılan yargılama sırasında dinlenen on yaşındaki mağdurun, oturduğu sitenin yakınındaki markete değişik tarihlerde sabahları ekmek almaya gittiğinde market sahibi sanığın cinsel organını kalçasına sürterek ağzına soktuğunu belirtmesine rağmen kolluk personelince düzenlenen 02.06.2016 günlü görüntü inceleme tutanağında mağdurun binadan çıktığı an ile geri döndüğü zaman arasında beş dakikalık bir süre olduğunun belirtilmesi ve sanığın, sabahları ekmek almaya gelen mağdura yönelik iddia edildiği şekilde cinsel istismar eylemlerinde bulunmasının marketin konumu, dışarıdan bakıldığında içerisinin rahatlıkla görülmesi ve sabahları kalabalık olmasından dolayı mümkün olmadığını bildirmesi karşısında, mahkemece mağdurun oturduğu site ile sanığın işlettiği market arasındaki mesafenin ne olduğu, marketin bulunduğu yer, içeride ayrı bir bölme olup olmadığı, dışarıdan bakıldığında içerisinin görülüp görülmeyeceği ve mağdurun beyanında geçtiği şekilde burada cinsel istismar eylemlerinde bulunulup bulunulamayacağı hususlarında mahallinde keşif yapıldıktan sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde kurulan hükme ilişkin istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 02.11.2018 gün ve 2018/1789 Esas, 2018/1917 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 18.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.