MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın üzerine atılı eylemin kasten yaralama olarak kabul edilmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesine uyan ve 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında bulunan suç olması nedeniyle taraflara 5271 sayılı CMK"nin 254/1. maddesi uyarınca 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesindeki esas ve usule göre uzlaşma teklif edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2) Tekerrüre esas alınan İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2012 tarihli ve E.2011/205-K.2012/50 sayılı ilamının sanığa ait olmadığının gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 -K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.