Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6492 Esas 2019/4196 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6492
Karar No: 2019/4196
Karar Tarihi: 04.03.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6492 Esas 2019/4196 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanığa görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilmiş ve vicdani kanının oluştuğu duruşma süreci yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği incelenmiştir. Sanığın suçlarıyla ulaşılan çözümün haklı olduğu saptanmıştır. Kanuna uygun olarak yürütülen duruşmanın ardından verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamaktadır. Ancak, kararda yargılama gideri ile ilgili hata olduğu için, kararın düzeltilerek onanması gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak TCK’nın 53/1-b maddesi, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz evresinde resen uygulanabileceği belirtilmiştir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi değişiklik yapılarak Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir hükmünü içermektedir. Bu doğrultuda, kararda

18. Ceza Dairesi 2017/6492 E. , 2019/4196 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz evresinde resen uygulanabileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir." hükmü karşısında, 20 TL"den az olan 8,00 TL yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili kısmının çıkartılıp yerine “5271 sayılı CMK"nın 324/4. fıkrasına 6352 sayılı Yasanın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan 8,00 TL yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine,” ibaresinin eklenmesi biçiminde tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.