MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, davacının ana taşınmazda bulunan dükkan ve depo vasıflı 44 bağımsız bölümün 1/4 hisseli maliki olduğunu, apartmanda 07/12/2012 tarihinde olağan genel kurul toplantısı yapıldığını, eski yönetimin yıllık bilançoyu ve faaliyet raporunu sunamadığını, denetçinin de raporunu ibraz edemediğini, yönetim ibra edilmeden yeni yöneticinin seçildiğini, yeni yöneticinin 2012-2013 dönemine ilişkin işletme projesini hazırlamış olduğunu, projenin taraflarına 11/12/2012 tarihinde tebliğ edildiğini, ...... 3. Noterliğinin 18/12/2012 tarih ve .... yevmiye sayılı ihtarnamesi ile işletme projesine ve alınan kararlara yasal süresi içerisinde itiraz ettiklerini, itiraz neticesinde 01/02/2013 tarihinde genel kurulun yeniden toplandığını, toplantıda 1997 yılında yapılan ve ortak giderlere katılma şeklini belirleyen genel kurulda alınan prensip kararın değiştirilmesi ve Kat Mülkiyeti Kanunundaki yasal düzenlemenin kabulü oylandığını ve 1997 yılında alınan prensip kararın iptali ile yasal düzenlemenin uygulanmasına karar verildiğini, ancak alınan bu kararın usul ve kanuna uygun olmadığını, ana taşınmazın bir yönetim planının olmadığını, bu nedenle kat maliklerinin 06/02/1997 tarihinde toplandığını, kat maliklerinin genel ve ortak giderlere hangi oranda ve ne şekilde katılacağının oybirliği ile belirlenmiş olduğunu, söz konusu kararın devam eden yıllarda uygulanmış olduğunu ve kat malikleri arasında sıkıntı yaşanmadığını, itiraz ettikleri 10/12/2012 tarihli işletme projesi, 01/02/2013 tarihli genel kurulda tüm kat maliklerinin katılımı ile yeniden değerlendirildiğini, bu prensip karardan dönülmesi, yasal düzenlemenin kabulü hususunun oylandığını, davacının oyunun 24 oy olarak kabul edildiğini ve oylamada sayı bakımından 27-27 eşitlik oluştuğunu, ancak divan başkanı oy eşitliği durumunda arsa payı oranlarına bakılacağı şeklinde bir karar aldığını, bu kararın yasaya aykırı olduğunu belirterek, ..... Apartmanının 01/02/2013 tarihinde yapılan olağan genel kurulu toplantısında ortak giderlere katılma yönünde alınan kararın iptaline, ..... 7. Noterliğinin 07/02/1997 tarih ve 4144 yevmiye sayı ile onaylı 06/02/1997 tarihli olağan genel kurulunda alınan kararların işletme projesine esas alınmasına karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava kat malikleri kurulu kararının iptali istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinde; anataşınmaza ait bir yönetim planın bulunmadığı anlaşılmaktadır. Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesi: kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça: a) Kapıcı, kaloriferci, bahçıvan ve bekçi giderlerine ve bunlar için toplanacak avansa eşit olarak; b) Anagayrimenkulün sigorta primlerine ve bütün ortak yerlerin bakım, koruma, (Ek ibare: 14/11/2007-5711 S.K./9.mad.) güçlendirme ve onarım giderleri ile yönetici aylığı gibi diğer giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine ve giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında; katılmakla yükümlüdür. c) Kat malikleri ortak yer veya tesisler üzerindeki kullanma hakkından vazgeçmek veya kendi bağımsız bölümünün durumu dolayısıyla bunlardan faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığını ileri sürmek suretiyle bu gider ve avans payını ödemekten kaçınamaz. (Değişik fıkra: 13/04/1983 - 2814/9 md.) Gider veya avans payını ödemeyen kat maliki hakkında, diğer kat maliklerinden her biri veya yönetici tarafından, yönetim planına, bu Kanuna ve genel hükümlere göre dava açılabilir, icra takibi yapılabilir. Gider ve avans payının tamamını ödemeyen kat maliki ödemede geciktiği günler için aylık, (Değişik ibare: 14/11/2007-5711 S.K./9.mad.) yüzde beş hesabıyla gecikme tazminatı ödemekle yükümlüdür.
Birinci fıkradaki giderlere, kat maliklerinden birinin veya onun bağımsız bölümünden herhangi bir suretle faydalanan, kişinin, kusurlu bir hareketi sebep olmuşsa, gidere katılanların yaptıkları ödemeler için o kat malikine veya gidere sebep olanlara rücu hakları vardır. Demektedir. Madde metninin başında “kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça” demek sureti ile kat maliklerinin aralarında anlaşarak başka bir ortak gider katılım şekline karar verebilecekleri öngörülmüştür. Ayrıca madde metninde bu anlaşmanın oybirliği ile olması gerektiğinden söz edilmemiştir. Somut olayda; 1997 yılında yapılan kat malikleri genel kurulunda ortak giderlere katılım şekli belirlenerek oybirliği ile kabulüne karar verilmiştir. O halde, mahkemece 1997 yılında yapılan kat malikleri genel kurul toplantısı tarihindeki tapu kayıtları getirtilerek ilgili kararın hangi oy nisabı ile alındığının belirlenerek alınan yeni katılım kararının bu nisaba uyup uymadığının denetlenmesi gerekmektedir. Tüm bu nedenlerle eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı olduğu şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 21/10/2019 günü oy birliği ile karar verildi.