Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8723 Esas 2019/12512 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8723
Karar No: 2019/12512
Karar Tarihi: 18.11.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8723 Esas 2019/12512 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğa yönelik zincirleme şekilde basit cinsel saldırı suçundan hüküm giydiğini ancak diğer suçlamaların kesin ve inandırıcı delil olmadığı için cezalandırılması gereken suçun sadece 06.04.2013 tarihli eylem olduğunu belirtti. Sanığa belirlenen cezanın daha da artırılması ise hatalı bulundu. Ayrıca takdiri indirim uygulanması veya uygulanmamasına ilişkin kararların gerekçeli olması gerektiği ve sanığın sosyal ilişkilerinin göz önüne alınarak TCK'nın 62. maddesinin uygulanmaması gerektiği yönündeki kararın yeterli gerekçe niteliği taşımadığı belirtildi. Sonuç olarak, mahkeme kararı kanuna aykırı bulunduğu için bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle; 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi ve TCK'nın 62. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/8723 E. , 2019/12512 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Zincirleme şekilde basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi gereği görüşüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, 29.03.2013 ve 02.04.2013 tarihlerinde muayenehanesine gelen mağdureye yönelik cinsel istismar eylemlerinde bulunduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek, sadece 06.04.2013 günlü eyleminden cezalandırılması gerekirken atılı suçun zincirleme şekilde işlendiği kabul edilerek sanık hakkında belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi ile artırılması suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.01.2017 gün ve 2014/3-508 Esas, 2017/22 sayılı Kararında belirtildiği üzere takdiri indirimin uygulanmasına veya uygulanmamasına ilişkin kararların da gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda "Sanığın dosyaya yansıyan sosyal ilişkileri gözönüne alınarak sanık hakkında takdiren TCK.nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki bir açıklamanın, kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni ve yeterli bir gerekçe niteliği taşımadığı gözetilmeden sanık hakkında yetersiz gerekçeyle söz konusu maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,18.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.