Danıştay 12. Daire 2018/6155 Esas 2021/5322 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/6155
Karar No : 2021/5322

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : .... İdare Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 24/01/1975 - 03/08/1979 tarihleri arasında Türkiye'de SSK kapsamında, 01/12/1979 - 30/11/1980 tarihleri arasında yedek subay olarak Emekli Sandığı kapsamında ve 15/04/1991 - 01/01/2004 tarihleri arasında Hollanda'da fiilen çalıştığı süreler ile Hollanda'da malülen emeklilikte geçen 5 aylık sürenin de birleştirilerek emekli olmasına yetecek süre kadar borçlandırılması ve emeklilik işlemlerinin başlatılması talebiyle 11/11/2013 tarihinde yaptığı başvurunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali ile emeklilik aylıklarının hak edildiği tarihten itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... İdare Mahkemesince; Rotterdam Başkonsolosluğu Çalışma ve Sosyal Güvenlik Ataşeliğinin ...tarih ve ...sayılı yazısında, davacının Hollanda'da 15/04/1991 - 15/11/1991, 01/09/1992 - 31/08/1994 ve 02/04/1999 - 0l/01/2003 tarihleri arasında çalışmalarının bulunduğu ve 01/01/2003 tarihinden itibaren de işsizlik sigortası ödeneği aldığının bildirildiği, davalı idare tarafından, fiilen çalışılan sürelere bir yıllık işsizlik süresi de dahil edilerek borçlandırılmış ise de toplam hizmet süresi 15 yıla tamamlanmadığından borçlanarak aylık bağlanma imkanı bulunmadığına dair tespit yapıldığı, davacı tarafından, her ne kadar Hollanda'da maluliyet aylıklarından aynen fiili çalışanlar gibi sosyal sigorta primleri ile gelir vergisi kesildiği, prim ödeme yükümlülüğü bakımından çalışanlar ile maluliyet aylığı alanlar arasında herhangi bir fark bulunmadığı, bu nedenle emekliliğe yetecek kadar süre borçlandırılmasına engel bir düzenleme olmadığı, başvurusunun Türkiye ile Hollanda arasında imzalanan "Türkiye Cumhuriyeti ile Hollanda Krallığı Arasında Sosyal Güvenlik Sözleşmesi" gereğince değerlendirilmesi istenilmiş ise de, 13/11/2014 tarihli ara kararı üzerine dosyaya sunulan sözleşmenin "maluliyete" ilişkin hükümlerin incelenmesinden; Hollanda'da maluliyet aylığı alınarak geçen sürelerin de fiili hizmet süresinden sayılacağına dair bir düzenleme bulunmadığı, bu durumda, ikamete dayalı ve malulen emeklilikten sonra ödenen primlerin çalışmaya eş değer süreler olmadığı anlaşıldığından 61 yaş ve 15 yıl fiili çalışma koşulunu taşımayan davacı hakkında tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 3201 sayılı Yurt Dışında Bulunan Türk Vatandaşlarının Yurt Dışında Geçen Sürelerinin Sosyal Güvenlikleri Bakımından Değerlendirilmesi Hakkında Kanun'un 1. maddesinde geçen "sigortalılık süresi" kavramının, bulunulan ülke sigorta kurumunca sigortalılık süresi olarak tespit edilen ve aynı kurumca bu süreler karşılığında yaşlılık aylığı bağlanan süreler olarak kabul edilmesi gerektiği, sigortalılık süresinin doğrudan çalışma süresi olarak kabul edilmesinin Kanun'a aykırı olduğu, Hollanda'da ikamet ederken, Hollanda'dan alınan maluliyet aylığından sigorta (yaşlılık, maluliyet, dul-yetim, sağlık) primleri ile gelir vergisi kesilmekte olup, bu sürelerin yaşlılık aylığının hesabında sigortalılık süresi olarak değerlendirilmesi gerektiği, Hollanda Sosyal Sigortalar Kurumu (SVB) tarafından, yaşlılık aylığına esas sigortalılık süresi olarak 01/12/1980 - 29/01/2010 tarihleri arasındaki dönemin belirlendiği ve bu sürelerin zorunlu sigorta süresi olarak işaretlendiği, yaşlılık aylığı bağlanmasında esas alınan sigortalılık sürelerinin hizmet borçlanmasına esas süreler olarak değerlendirilmesi gerektiğinden davanın reddine ilişkin Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : ...

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki .... İdare Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.