Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/102 Esas 2020/7701 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davacılar vekili ile davalı işleten şirket ile ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, 14/11/2005 tarihinde davalıların trafik sigortacısı, işleten ve sürücü olduğu aracın kusurlu bir şekilde davacıların murisi yaya ... "a çarpması ile meydana gelen trafik kazası sonucu desteğin vefat ettiğini, davacıların maddi ve manevi destekten yoksun kaldığını belirterek 5.000,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan, davacı eş için 40.000,00 TL, davacı çocukların her biri için 20.000,00 TL olmak üzere toplam 80.000.00 TL manevi tazminatın sigorta şirketi haricindeki davalılardan faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini yükseltmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davalı işleten şirket ve ... vekili temyizi üzerine, Dairemizin 26/10/2017 gün ve 2016/1496 E. 2017/9661 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre; manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 10.000,00 TL, davacı ... için 5.000,00 TL ve ... için 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılar ... ve ... Yapı Taahhüt
San. Ve Tic. A.Ş.’den kaza tarihi olan 14/11/2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı işleten şirket ile ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davalı işleten şirket ile ... vekilinin muhtıraya rağmen temyiz harç ve giderlerini yatırmaması üzerine 06.11.2018 mahkeme ek kararı ile anılan davalı tarafın temyiz talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, ve özellikle manevi tazminatın takdirinde 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesindeki (eski BK 47) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına, uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 18,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına 26/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.