MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 24/06/2015 tarihinde alınan ifadesinde müdafii istemediğini belirttiği gibi, CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı halde, mahkemece 04/04/2016 tarihli ara karar ile tayin edilen müdafiin mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanığın öğrenmekle 17/09/2018 tarihinde hükmü süresinde temyiz ettiği belirlenerek ve temyiz isteminin reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7.Ceza Dairesi’nin 15/10/2018 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, kararın kendisine tebliğ edilmediği, temyiz incelemesinden geçmeden kesinletiği, mağduriyetine sebep olduğu ,kararın usul ve yasaya, hakkaniyete aykırı düşmemesi için infazın durdurularak, eski hale iade istemi ile temyiz ettiği belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 21/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.