MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 13/07/2006 tarihinden 08/12/2011 tarihine kadar aralıksız şekilde garson olarak çalıştığını ve 2.000 TL net maaş aldığını ancak SGK primlerinin asgari ücret üzerinden ödendiğini, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, sabah 09.00"dan akşam 24.00’a ve işin durumuna göre bazen 03.00’e kadar çalışma yaptığını, davalı işyerinde son iki ay hariç haftalık izin ve 2010-2011 yılları ait iznini kullanmadığını, dini ve milli bayramlarda çalıştığı halde ücretinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve vergi iadesi alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalıya ait işyerinde asgari ücret ile çalıştığını, davalının iş kanununda belirtilen sürelere uygun davrandığını, davacının çalıştığı dönemlere ait maaş bordrolarını imzaladığını, davacının işyerini terk ettiğini ve kötü niyetli olarak davalının yanında çalışan diğer personel tarafından dövüldüğü iftirasını atarak Sosyal Güvenlik Kurumuna şikâyetçi olduğunu, davalının iyi niyetli olarak davacının alacaklarının tamamını hesaplayarak toplam 9.373,72 TL’yi 08/02/2012 tarihinde ödediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı 2.000 net ücretle çalıştığını iddia etmekte, davalı ise asgari ücret ödediğini savunmaktadır. İspat yükü üzerinde olan davacının bu dosyada dinlettiği tanıkları davacının ücret iddiasını doğruladığı gibi Mahkemece yapılan emsal ücret araştırmasında da davacı iddiasının bir miktar üzerinde ücret bildirilmiştir.
Davacının ücret iddiasını ispatlayan tanık beyanları ve emsal ücret araştırması karşısında son ücretinin net 2.000 TL kabul edilerek tüm hesaplamaların buna göre yapılması gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle davacının son ücretinin asgari ücret olduğunun kabulü hatalıdır.
3-Mahkemece davacı tarafından iddia edilen ücrete göre yapılacak değerlendirmede, davalı tarafından dava açıldıktan sonra yargılama sırasında yapılan ödemeler nazara alınarak konusuz kaldığı anlaşılan alacak taleplerinin tespiti halinde bu alacak kalemlerine ilişkin olarak karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulmalı ve davalı işveren bu alacak kalemleri bakımından davanın açılmasına sebebiyet verdiğinden davacı yararına vekalet ücretinin ve yargılama giderlerinin belirlenmesinde bu husus gözetilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.