Mahkemesi :İstanbul 7. İş Mahkemesi
Tarihi :06.03.2013
No :2009/1031-2013/152


Davacı, 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık süresinin tespitini ve yaşlılık aylığı bağlanmasını istemiştir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.

Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

20.04.1982-2006/10.ayları arası 24 yıl 6 ay 11 gün 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığı ve ayrıca 600 gün de askerlik borçlanma süresi olup, prim borcu da bulunmadığı anlaşılan davacının, 05.10.2006 günlü tahsis başvurusu üzerine kurumca yapılan araştırma ve soruşturma neticesi, usülsüz sigortalılık nedeniyle, sigortalılık süresi 15.04.1992-31.07.1993 arası isteğe bağlı ve 04.10.2000-05.10.2006 arası zorunlu, ayrıca 600 gün de askerlik borçlanma süresi olmak üzere toplam 3.227 gün 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığın varlığı nedeniyle, tahsis isteminin reddi üzerine eldeki bu davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

Öte yandan 11.01.1982 tarihinden itibaren muhtelif dönem ve farklı bağımsız çalışmalara dayalı olarak sürekli vergi kayıt süresi görünen davacının 29.08.2003 tarihli giriş bildirgesi üzerine 04.10.2000 tarihi itibarıyla Bağ-Kur sigortalılık tescili yapılmış, süresinde yapılan başvuru ve ödemelerle de 16.01.1987-04.10.2000 tarihleri arası 178 aylık (5.340 gün) vergi süresi 1479 sayılı Yasanın geçici 18.madde hükmü kapsamında borçlanılmıştır. 24.02.2006 tarihinde vergi dairesinden edinilen sahte vergi kayıt süresi (01.01.1982-28.02.1987 arası için) dikkate alınarak sigorta girişi bilahare 20.04.1982 olarak usulsüz şekilde değiştirilmiştir.Dava dosyası içerisinde yer almamakla birlikte 26.07.2008 tarihli SGK
. Rehberlik ve Teftiş Başkanlığının Kurum Başkanlığına gönderdiği yazıda, davacının müfettişliğe ibraz ettiği ilki 15.04.1992 tarihli 4 adet prim ödemesinin mevcut olduğu ve anılan ödemelere dayalı olarak karşılık gelen süre kadar isteğe bağlı sigortalı sayılması gerektiği bildirilmiştir.

Sahtecilik olayının tespiti üzerine davalı kurum tarafından, anılan 4 adet prim ödemesinin karşılık geldiği 15.04.1992-31.07.1993 arası dönem davacı isteğe bağlı sigortalı, 04.10.2000 tarihinden itibaren de zorunlu Bağ-Kur sigortası sayılmış; 04.10.2000 tarihi öncesine ilişkin olarak ve 1479 sayılı Yasanın geçici 18.madde hükmü kapsamında yapılan 178 aylık vergi borçlanma süresi ise 04.10.2000 tarihi öncesi, isteğe bağlıdan sigortalılık tescili bulunduğu için tamamen geçersiz saymıştır.

Davacı, 20.04.1982 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık süresinin tespitini ve 05.10.2006 günlü tahsis başvurusuna dayalı olarak da yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitini istemiştir.

Mahkeme, davaya konu 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık süresinin tespiti istemi konusunda bir araştırma ve değerlendirme yapmaksızın, bilirkişi raporu çerçevesinde, herhalde tahsis için gerekli bulunan 9.000 prim gün sayısı bulunmadığından bahisle, tümüyle davanın reddine karar vermiştir.

Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde, mahkemenin hükmü eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır.

a) 29.08.2003 tarihli giriş bildirgesi üzerine 04.10.2000 tarihi itibarıyla Bağ-Kur sigortalılık tescili yapılan ve süresinde yapılan borçlanma başvurusu ve ödemelerle 1479 sayılı Yasanın geçici 18.madde hükmü uyarınca borçlanmaya konu yapılan 16.01.1987 - 04.10.2000 tarihleri arası 178 aylık (5.340 gün) vergi borçlanma süresi geçerli olup, aksini öngören kurum işlemi hatalıdır.

b) 26.07.2008 tarihli SGK Rehberlik ve Teftiş Başkanlığının Kurum Başkanlığına gönderdiği yazıda, davacının müfettişliğe ibraz ettiği ilki 15.04.1992 tarihli olmak üzere 4 adet prim ödemesinin varlığının bildirilmesi karşısında, anılan ödemelere dair ödeme belgeleri de getirtilerek usulünce yapılacak araştırmayla anılan prim ödemelerin gerçek olduğu ve sonradan geriye yönelik sahte ödemeler olmadığı belirlenecek olunursa; 1479 sayılı Yasanın 24.ve 25.maddeleri kapsamında 20.04.1982-16.01.1987 tarihleri arası bağımsız çalışmağa dair vergi ve ilgili kuruluş kayıtlarının sıhhati bir kez daha irdelenmeli ve anılan dönem için de 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığın varlığı kabul edilmelidir.
c)Kabule göre de, 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık süresinin tespiti isteminin de, davaya ve uyuşmazlığa konu edildiği halde, bu yönde araştırma ve değerlendirme yapılmaksızın, sadece tahsis şartlarının bulunmadığından bahisle, davanın tümüyle reddine karar verilmesi ayrıca isabetli görülmemiştir.

Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, eksik inceleme ve araştırmayla yazılı şekilde karar tesisi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 25.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.