Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Olay günü saat 17:20 sıralarında sanık ...’ın 102 promil alkollü vaziyette sevk ve idaresindeki otomobil ile Gönen istikametinden Erdek istikametine seyir halinde iken; sağa doğru virajlı bölgede virajı yaklaşık 50 metre geçtikten sonra aracının direksiyon hakimiyetini kaybetmesiyle savrularak ters istikamet yönünde takla atmasıyla meydana gelen kazada iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı; sanığın iki yönlü yolda seyri sırasında yola gereken dikkati verip kontrollü ve yol içerisinde kalacak şekilde seyrini sürdürmesi, hızını mahal şartlarına göre ayarlaması gerekirken bu hususa riayet etmemiş olup aracının direksiyon hakimiyetini kaybettiği, sevk ve idare hatasıyla yol dışı kaldığı anlaşıldığından meydana gelen kazada dikkat ve özen yükümlülüklerine aykırı davranışlarıyla asli ve tam kusurlu olduğu olayda,
Sanığa atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, mağdur ... ’ın 11/07/1999 doğumlu, diğer mağdur ...’ in ise 10/07/1999 doğumlu olup, her iki mağdurun da 15 yaşını ikmal ettikleri ve vekilleri huzurunda 10/12/2014 tarihli duruşmada verdikleri beyanlarında sanıktan şikayetçi olmadıklarını ifade ettikleri; bilindiği gibi 15-18 yaş arasında bulunan mağdur çocukların şahsa sıkı sıkıya bağlı haklardan olan şikayet hakkını bizzat kullanabildiği; sanığın da sorgusunun yapıldığı 17/09/2014 tarihli talimat duruşmasında hakkındaki şikayetten vazgeçme olması halinde kabulüne dair beyanının bulunduğu, sanığa atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu anlaşılmakla, mahkemece şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulduğu, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 31.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.