MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 20/08/2009-24/01/2014 tarihleri arasında davalı şirketin ... AVM mağazasında mağaza müdürü olarak çalıştığını, iş akdinin herhangi bir bildirim yapılmaksızın feshedildiğini, fesih sebebi ile bir kısım işçilik hakları banka hesabına ödenmişse de bu ödemelerin eksik olduğunu, son dönem net ücretinin 1.800,00 TL. olduğunu, ayrıca aylık ortalama 600,00-800,00 TL. arasında net prim ödendiğini, hatta bazı aylar aylık priminin 1.000,00 TL. ve üzerinde olduğunu, ücret ve primlerin büyük çoğunluğunun banka hesabına ödendiğini, bir kısmının da elden verildiğini, mağaza müdürü olarak görev yaptığı için haftada 6 gün saat 09.30’dan kış sezonunda 22.00"a, yaz sezonunda 23.00’a kadar çalıştığını, haftada 1 gün izin kullandığını, resmi tatil günlerinde ve dini bayramlarda haftalık iznini kullanmak suretiyle sürekli çalıştığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin karşılıklı anlaşılarak ve sulh olunarak feshedildiğini, fesih tarihi olan 24/01/2014 tarihinden 1 ay sonra 25/02/2014 tarihinde düzenlenen ibraname ile davacıya tüm haklarının ödendiğini ve davacının işvereni ibra ettiğini, davacının iddialarının haksız olduğunu, davacının müstakil mağazanın müdürü olduğunu, satış yapıldıkça prim alındığını, çalışma saatlerini bizzat davacının ayarladığını savunarak,davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı mağaza müdürü olarak çalışmış olup, aylık ücretin miktarı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı son ücretinin net 1.800,00 TL. olduğunu ileri sürmüş, davalı ise 900,00 TL. olduğunu savunmuştur. Mahkemece yapılan ücret araştırması sonucu savunmaya değer verilerek bilirkişi raporunun 900,00 TL. net ücreti esas alan ilgili seçeneğine göre hüküm kurulmuştur.
Davacı mağaza müdürü olup, aynı dönemde satış sorumlusu ünvanında çalışan başka bir işçinin açtığı davada ücretinin net 1.200,00 TL. olduğu Dairemizce kabul edilmiştir.
Davacı tanıkları da iddia edilen ücreti doğrulamışlardır.
Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre, davacı iddia ettiği ücreti ispatlamış olup, Mahkemece bilirkişi raporunun ilgili seçeneği bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmesi gerekirken, davacının son ücretinin net 900,00 TL. olduğunun kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.