Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/11533 Esas 2014/15890 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Manisa 2. İş Mahkemesi
Tarihi :22.01.2013
No :2012/70-2013/11


Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davalı limited şirket avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Dava; 11.7.2010 tarihli iş kazasında sürekli iş göremez durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir, geçici iş göremezlik ödemeleri ve tedavi gideri nedeniyle uğranılan Kurum zararının tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı olay tarihinde yürürlükte bulunan ve 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunudur.

5510 sayılı Kanunun “İş Kazası Ve Meslek Hastalığı İle Hastalık Bakımından İşverenin Ve Üçüncü Kişilerin Sorumluluğu” başlıklı 21. maddesine göre; İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir. Anılan madde ile tazmin sorumlularının Kurum karşısındaki sorumluluğu bir tavanla sınırlandırılmış olup, bu sorumluluk “...sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı…” bulunmaktadır. Maddenin açık hükmü karşısında; ilk peşin sermaye değerli gelirin, Kurum yararına tazmini mümkün kısmının belirlenebilmesi için gerçek zarar tavan hesabı yapılması zorunluluğu bulunmaktadır.

Mahkemece, gerçek zarar tavan hesabı yapılmaksızın, karar verildiği anlaşılmaktadır. Bilirkişiye gerçek zarar tavan hesabı yaptırılarak, ilk peşin değerle karşılaştırılması sonucu düşük olanın kusur karşılığına isabet eden miktarına karar verilmelidir.
Davalı işveren tarafından sigortalının iş göremezlik oranına itiraz edilmiş olup, Kurum tarafından sigortalının opere tempore parietel çökme kırığı nedeniyle % 30 oranında sürekli iş göremez duruma girdiği kabul edilmiş ise de, 5.9.2014 tarihinde kontrol muayenesi öngörülmesine rağmen, kontrol muayene sonucu araştırılmaksızın ve davalı işverenin iş göremezlik oranına itirazları üzerinde durulmaksızın, karar verildiği anlaşılmaktadır

Öte yandan, gerekçeli karar başlığında " Sigorta AŞ " dahili davalı olarak gösterilmişse de, davalı işveren tarafından sigorta şirketine davanın ihbar edilmesi talep edildikten sonra, bu konuda bir karar verilmeksizin, dosyanın esası hakkında karar verildiği ve Sigorta AŞ"nin davalı sıfatı bulunmadığı halde, gerekçeli kararda dahili davalı olarak gösterilmesi isabetsiz bulunmuştur.

Mahkemece; yukarıda açıklanan maddi ve hukuki ilkeler uyarınca karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmü BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 25.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.