Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/10483 Esas 2019/12497 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10483
Karar No: 2019/12497
Karar Tarihi: 18.11.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/10483 Esas 2019/12497 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verdi. Ancak, suçun mahiyeti ve ceza sınırı nedeniyle davayı üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'nin görmesi gerektiği belirtildi ve görevsizlik kararı verildi. Temyiz itirazları kabul edildiği için karar bozuldu.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-1.cümle, 103/3-b, 103/4 maddeleri suçun tanımını ve ceza sınırlarını belirlemektedir. 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişiklikler sonrası bu suç için öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2018/10483 E. , 2019/12497 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Oluşa uygun kabule göre suça sürüklenen çocuğun, olay günü kimlikleri tespit edilemeyen iki arkadaşıyla birlikte mağdure ile arkadaşı tanık Serenay’ın etrafını sarmasının ardından diğerleri mağdureyi ellerinden tuttuğu sırada suça sürüklenen çocuğun yaklaşık beş dakika süreyle mağdurenin göğüsleri ile cinsel bölgesini okşama şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 103/1-1.cümle, 103/3-b, 103/4 maddelerinde düzenlenen suçu oluşturduğu ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişiklikler sonrası bu suç için öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.