Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/12086 Esas 2014/13368 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2011/292-2013/67

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı kanuni süresi içinde davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının ve davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin, fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, dosyaya sunulan bilgisayar log kayıtları ve işe giriş çıkış kayıtları bulunmaktadır. Ancak fazla çalışma ücreti tanık beyanları dikkate alınarak hesaplanmıştır. Davalı işverene ait işyeri kayıtlarına göre fazla çalışma ücretinin hesaplanmaması hatalı olup bozma sebebidir.
3-Somut olayda, davacı vekili dilekçesinde davacının sabah 09:00-en erken 19:30 arasında çalıştığını özellikle birbuçuk yıldır cumartesi günleri 09:00-13:30-14:00 arasında çalışmasını sürdürdüğünü belirtmiş olup, mahkemece davacının son birbuçuk yıllık çalışması için cumartesi günleri çalışması dikkate alınarak fazla çalışma ücreti tespit edilmiştir. Davacı vekili dosyaya sunduğu dilekçesinde tüm çalışma döneminin dikkate alınması özellikle son birbuçuk yıldır cumartesi çalışması yoğunlaştığı için dava dilekçesinde ayriyeten bu hususun belirtildiğini bildirmişdir. Davacının tüm çalışma zamanı dikkate alınarak davalı işveren kayıtlarından cumartesi çalışması tespit edilmeli ve fazla çalışma süresinde dikkate alınması gerekirken hatalı yorumla son birbuçuk yıl için cumartesi çalışmaların dikkate alınması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.