Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme




Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; 06/04/2015 günü saat 13.25 sıralarında ölen ..."ın sevk ve idaresindeki öğrenci servisi ile meskun mahal içi, 50 km/hız sınırının bulunduğu, iki yönlü, düz ve eğimli yolda seyir halindeyken dört yönlü kontrolsüz kavşağa girdiği esnada, kavşak konumuna göre ilk geçiş hakkında sahip olan sanığın idaresindeki kamyonet ile çarpışması şeklinde meydana gelen ve beş kişinin ölümü ile iki kişinin basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralanmalarıyla sonuçlanan olayda; kaza tespit tutanağı, soruşturma aşamasında alınan 07/04/2015 tarihli bilirkişi raporu ve 16/12/2015 tarihli Adli Tıp ... Trafik İhtisas Dairesi raporu ile sanığın tali kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin tespit ve kabul edildiği anlaşılmakla, ceza miktarı yönünden mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ceza miktarına, kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulama maddesi olan 50/4-1a maddesi ile adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısı ve uygulama maddesi olan TCK"nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3.fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak, TCK"nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1825 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 36.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.