22. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/3451 Karar No: 2019/13982 Karar Tarihi: 25.06.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/3451 Esas 2019/13982 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2019/3451 E. , 2019/13982 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmesi ve davacı vekili tarafından duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 25/06/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına vekili Avukat ... ile karşı taraf adına vekili Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin cezai şart ve bakiye süre ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak, davanın reddine dair verilen karar Dairemizin 09/03/2016 tarihli ilamıyla bozulmuştur. Bozma ilamına uyma kararı verilerek devam edilen yargılama neticesinde, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında, cezai şart miktarına uygulanan indirim noktasında uyuşmazlık vardır. Somut olayda, Mahkemece, cezai şart alacağına yönelik değerlendirmede, sözleşme kapsamında çalışılan ve çalışılması gereken sürelere göre oran kurularak belirlenen miktar üzerinden ayrıca 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 182. maddesinin son fıkrası uyarınca indirim uygulanması gerektiğinin benimsenmesi yerindedir. Ancak, davalının ekonomik durumu, işçinin ücret miktarı ve fesih nedeni dikkate alındığında, % 50 oranındaki indirim fazladır. İndirim oranı daha düşük düzeyde olmak üzere yeniden değerlendirilmelidir. Yukarıda yazılı sebepten kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.