1. Ceza Dairesi 2019/1076 E. , 2019/2896 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, suçluyu kayırma, silahla basit yaralama
HÜKÜM :A-Sanık ... hakkında;
1-TCK"nin 81/1, 62/1, 53, 63. maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezası,
2-TCK"nin 86/2, 86/3-e, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince 3000 TL adli para cezası (2 kez),
B-Sanık ... hakkında;
1- Kasten öldürme suçundan CMK"nin 223/2-e maddesi gereğince beraat,
2-TCK"nin 86/2, 86/3-e, 62/1, 53. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası. (iki kez, mağdurlar ..., ..."e yönelik eylemi nedeniyle)
C-Sanık ... hakkında;
TCK"nin 283/1, 62/1, 53. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve...’a yönelik kasten yaralama suçundan verilen ve doğrudan adli para cezası ile cezalandırılmasına dair mahkumiyet hükmü, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK"un 305/1. maddesi gereğince miktar itibariyle kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık müdafiinin ve Cumhuriyet savcısının bu suça yönelen temyiz taleplerinin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’un maktul ...’i kasten öldürme, sanık ... hakkında mağdurlar ... ve Özkan’ı kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin ve takdiri
indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ... hakkında maktul ...’i kasten öldürme suçundan elde edilen delillerin 5271 sayılı CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca mahkumiyetine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek beraatine karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki TCK"nin 25. ve 27. maddelerinin uygulama şartlarının oluştuğuna, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine vesaireye, Cumhuriyet savcısının sanık ...’ın yardım eden olarak cezalandırılması gerektiğine, sanıklar hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A) Sanık ...’un maktul ...’i kasten öldürme, sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’ı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin, sanık ... hakkında maktul ...’i kasten öldürme suçundan verilen beraat hükmünün yapılan incelemesinde; 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde DÜZELTİLEN, beraat hükmünün aynen, kasten öldürme suçu açısından re’sen de temyize tabi hükümlerin, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, sanık ... hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin reddine,
B) Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Uyap İşletim sisteminden alınan 21.02.2019 tarihli nüfus kayıt örneğinden, sanık ...’ın 14.12.2016 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK"nin 64. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesi zorunluluğu,
Hususu bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısı, sanık ... müdafii ve sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 21/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
