Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17232 Esas 2019/3320 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17232
Karar No: 2019/3320
Karar Tarihi: 21.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17232 Esas 2019/3320 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. TCK'nın 142/1-b maddesine göre belirlenen 2 yıl hapis cezasından, 143. maddesi uyarınca 1/6 oranında artırım yapılmış ve 2 yıl 4 ay yerine 1 yıl 8 ay hapis cezası verilmiştir. Aynı Kanun'un diğer maddelerine göre de indirim yapılarak toplamda 1 yıl 15 gün hapis cezası verilmiştir. Kararın bozma nedeni yapılmamış ve temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 142/1-b, 143, 35, 62 ve 53. maddeleri yer almaktadır. Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunluklarına ilişkin kararı da nazara alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

2. Ceza Dairesi 2016/17232 E. , 2019/3320 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 142/1-b. maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından, aynı Kanun"un 143. maddesi uyarınca 1/6 oranında artırım yapılırken, 2 yıl 4 ay yerine 1/6 oranında indirim yapılarak, 1 yıl 8 ay, aynı Kanunun 35.maddesi uyarınca ¼ oranında indirim yapılırken 1 yıl 9 ay yerine, 1 yıl 3 ay , aynı Kanunun 62.maddesi uyarında 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 5 ay 15 gün yerine 1 yıl 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,mahkemenin gösterdiği gerekçede bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma görüşlerine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 21/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.