Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
Dosya kapsamından, sanığın bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemediği, dolayısı ile somut olayda, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası uyarınca kovuşturma şartı yokluğundan "kamu davasının düşmesi" koşullarının bulunmadığı anlaşılmakla; bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verilmesi gerektiği halde, sanık hakkında Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesince daha önceden tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığından bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılması uygulama alanı bulmayacağı gerekçesi ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Suç konusu uyuşturucu maddeye ilişkin ekspertiz raporun aslı veya onaylı örneği denetime olanak verecek şekilde dosya içinde bulundurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3) Hükmün gerekçe kısmında, bozma ilamı öncesi yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği ve bu hükmün yalnız sanık tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla 5271 Sayılı CMK’nın 307/4. maddesi gereği yeniden verilen hüküm önceki hükümle belirlenmiş olan cezadan daha ağır olamayacağından değişiklikten önceki TCK 191/2. maddesi gereği sanığın tedavi ve denetimli serbestlik
tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği ifadelerine yer verilmesine rağmen, hüküm kısmında 5237 Sayılı TCK’nın 191/2 maddesi gereği tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmamasına, ancak aynı kanunun 191/3-4-5 fıkralarının uygulanması suretiyle hüküm ile gerekçedeki maddeler arasında çelişkiye yol açılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 09.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.