Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13717 Esas 2021/8670 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme




Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 10.00 sıralarında, sanığın 54 promil alkollü vaziyette idaresindeki otomobili ile meskun mahal dışında bulunan, 7 metre genişliğindeki, tehlikeli viraj bulunan, asfalt kaplı ve yol şerit çizgileri bulunmayan yolda seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek karşı şeride geçtiği ve şeridinde seyreden ..."in idaresindeki otomobile çarptığı olayda, 22/12/2013 tarihli kaza tespit tutanağı ve keşif neticesinde düzenlenen 20/11/2014 tarihli trafik bilirkişisi tarafından düzenlenen bilirkişi raporunda sanığın tam kusurlu olduğunun tayin edildiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.