Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2964 Esas 2019/11298 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın mağdur ..."e yönelik eylemini doğrudan kastla gerçekleştirmesine rağmen kurulan hükümde, herhangi bir gerekçe gösterilmeden TCK"nin 21/2. maddesi uyarınca olası kast indirimi uygulanarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Karabük 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/124 Esas - 2010/175 Karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet kararının 03.02.2012 tarihinde yerine getirildiği, bu tarihinden itibaren 3 yıl geçtikten sonra 22.02.2015 tarihinde atılı suçun işlenmesi nedeniyle TCK"nin 58/2-b maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Karabük 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 13.03.2012 tarihli, 17.06.2014 tarihinde kesinleşen 2011/72 Esas- 2012/114 Karar sayılı ilamı ile verilen adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK."nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulamasına ilişkin paragrafının hükümden çıkartılarak yerine “ Sanığın Karabük 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 13.03.2012 tarihli, 17.06.2014 tarihinde kesinleşen 2011/72 Esas- 2012/114 Karar sayılı ilamı ile TCK"nin 86/1, 87/3, 29, 62, 52. maddeleri uyarınca hükmolunan 5240 TL Adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına," cümlelerinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.