Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4152 Esas 2019/6038 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4152
Karar No: 2019/6038
Karar Tarihi: 17.10.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4152 Esas 2019/6038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

MERNİS adresi ve cezaevi öncesi adresi nedeniyle iki farklı sulh hukuk mahkemesi tarafından yetkisizlik kararı verilen bir vasi atanması davasında, Türk Medenî Kanunu'nun 411. maddesi uyarınca, kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerinin yetkili olduğu belirtilerek, hükümlünün cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresinin belirlenmesi gerektiği karara bağlanmıştır. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Cumhuriyet Başsavcılıkları Kuruluş, Görev ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 36/3. maddesi açıklayıcı olarak yer almaktadır.

20. Hukuk Dairesi 2019/4152 E. , 2019/6038 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada .... 2. Sulh Hukuk ve .... Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
.... 2. Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin “......” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün cezaevine girmeden önceki adresinin “...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
Hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresini “....” olarak beyan ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın .... 2. Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince .... 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 17/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.