K A R A R

Tehdit suçundan suça sürüklenen çocuk hakkında yapılan yargılama sonucunda; suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine dair Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 17/02/2015 tarih ve 2014/608 Esas, 2015/51 Karar sayılı hükmün suça sürüklenen çocuk müdafisi tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 02/06/20208 tarih ve 2016/13665 Esas, 2020/5536 Karar sayılı kararıyla;
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıca zorunlu öğelerin ve bu eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafisinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
İTİRAZ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 12/11/2021 tarih ve 2021/130252 sayılı karar düzeltme istemli yazısı ile;
"Sanık, hakkında karar verildiği 17/02/2015 tarihinde Bursa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunmaktadır.
Sanığın savunması 30/09/2014 tarihli celsede mahkemesince alınmıştır. Sanığa savunması alınırken duruşmalardan bağışık tutulma hakkı hatırlatılmamış ve sanık bu hususta bir beyanda bulunmamıştır. Mahkeme tarafından da sanık hakkında duruşmalardan bağışık tutulmasına ilişkin karar verilmemiştir.
5271 sayılı CMK"nın 196/1-5 maddelerinde "(1)Mahkemece sorgusu yapılmış olan sanık veya bu hususta sanık tarafından yetkili kılındığı hâllerde müdafii isterse, mahkeme sanığı duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutabilir., (5) Hastalık veya disiplin önlemi ya da zorunlu diğer nedenlerle yargılamanın yapıldığı yargı çevresi dışındaki bir hastahane veya tutukevine nakledilmiş olan sanığın, sorgusu yapılmış olmak koşuluyla, hazır bulundurulmasına gerek görülmeyen oturumlar için getirilmemesine mahkemece karar verilebilir." hükmü bulunmaktadır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu da 2016/6-377 Esas, 2019/70 Karar sayılı, 05/02/2019 tarihli ilamda, "İzmir 3.Çocuk Mahkemesi"nin 13/10/2018 tarihli ve 130-679 sayılı hükmünün, yargılama aşamasında başka bir suçtan tutuklu olarak ceza infaz kurumunda bulunan ve duruşmadan bağışık tutulma isteği bulunmayan sanığın, duruşmaya katılımı sağlanmadan hüküm kurularak savunma hakkının kısıtlanması isabetsizliğinden diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına," karar verilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM :Açıklanan nedenlerle;
1-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02.06.2020 tarih, 2016/13665 Esas, 2020/5536 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASI,
2-Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin suça sürüklenen çocuk ... hakkında silahla tehdit suçlarından kurduğu 17/02/2015 tarihli ve 2014/608 Esas, 2015/51 Karar sayılı hükmünün BOZULMASI,
3-İtirazımız yerinde görülmez ise dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na GÖNDERİLMESİ,
İtirazen arz ve talep olunur."" isteminde bulunulması üzerine;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın söz konusu itirazı üzerine yapılan incelemede, Mustafakemalpaşa 2 Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/608 esas sayılı dosyası kapsamında suça sürüklenen çocuk hakkında yapılan yargılamanın 30.09.2014 tarihli duruşmasında savunması alınmış ve duruşmadan bağışık tutulma hakları hatırlatılmamış ve suça sürüklenen çocuk da bu hususta bir beyanda bulunmamıştır.
Dairemizin 2015/28181 Esas, 2020/1804 Karar Sayılı ilamında da belirtildiği üzere; ""Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca, "aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Konya E Tipi Ceza İnfaz Kurumu"nda tutuklu olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık İhsan Hışır"ın, kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 196. maddesine aykırı davranılması,"" bozma nedeni sayılmıştır.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında somut olay hakkında yapılan değerlendirmede, suça sürüklenen çocuğun tehdit suçundan yargılandığı Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/608 Esas, 2015/51 Karar sayılı dosyası kapsamında, karar tarihinde aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan suça sürüklenen çocuğun duruşmalardan vareste tutulmasına karar verilmeksizin kısa kararın okunduğu duruşmaya getirtilmeyerek hakkında mahkumiyet hükmü kurulmasının suça sürüklenen çocuğun savunma hakkının kısıtlanması mahiyetinde olduğu kabul edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği karar düzeltme yazısındaki düşünce yukarıda açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca, Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 17/02/2015 tarih ve 2014/608 Esas, 2015/51 Karar sayılı ilamın, suça sürüklenen çocuk hakkında yeniden incelenmesi sonucu;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz gerekçesi yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 02/06/20208 tarih ve 2016/13665 Esas, 2020/5536 sayılı kararının itiraz nedeniyle sınırlı olarak KALDIRILMASINA,
Dosyanın yeniden incelenmesi neticesinde;
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
Başka suçtan aynı yargı çevresinde ceza infaz kurumunda hükümlü olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun savunmasında duruşmadan bağışık tutulma talebi bulunmaması karşısında, hükmün verildiği 17/02/2015 tarihli son oturumda bizzat duruşmada hazır bulundurulması sağlanıp, yüzüne karşı karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yokluğunda mahkumiyetine hükmedilmesi suretiyle, CMK"nın 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş ve suça sürüklenen çocuk ... müdafisinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/12 /2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.