Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4300 Esas 2019/6913 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4300
Karar No: 2019/6913
Karar Tarihi: 08.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4300 Esas 2019/6913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın temyiz başvurusunu inceledi. Sanığın daha önce de benzer suçlardan mahkum olduğu ve bu sebeple daha ağır cezalarla karşılaşabileceği belirtildi. Ancak bu önceki hüküm yerine daha hafif bir cezanın uygulanması, tekerrür nedeniyle, Bozma sebebi yapılmadığını belirtti. Sanık tarafından işlenen suçun kanıtları yeterli görüldü. Ancak, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği belirtilmesine rağmen, kararda bu tedbirden bahsedilmediği için bozulacağı ifade edildi. Temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülerek, hüküm fıkrasına “İnfazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle hüküm düzeltildi. Kanun maddeleri olarak, TCK’nun 142/1-b ve 58. maddeleri ile CMUK’nun 322. maddesi kullanıldı.

17. Ceza Dairesi 2018/4300 E. , 2019/6913 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında daha ağır ceza içeren ve 2.kez mükerrir olduğu, T.C. Karşıyaka Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/415 Esas ve 2014/131 Karar sayılı, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesinden 3 yıl hapis cezasını içeren, 12.05.2014 kesinleşme tarihli ilamı yerine bu ilamdan daha az ceza içeren bir başka ilamın 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi gereğince tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya içeriğine ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi gerekirken, sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasından, tekerrür ile ilgili bölümden sonra gelen kısma “İnfazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.