MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, davalı işyerinde 12.04.2006-23.06.2015 tarihleri arasında çalıştığını, Sosyal Güvenlik Kurumundan aldığı yazıyı ekleyerek 15 yıl sigortalılık ve 3600 gün süresini doldurduğundan yaş dışındaki koşulları sağlaması nedeniyle işyerinden ayrılmak istediğini 23.06.2015 tarihli ihtarname ile işverene bildirdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekili, 30/12/2015 tarihli duruşma zaptına geçtiği üzere, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına yönelik davasını atiye bıraktığını bildirmiştir.
Gerek mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ve gerekse de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nda davanın atiye bırakılması şeklinde bir kavrama yer verilmemiştir. Davanın atiye bırakılması ifadesinden anlaşılması gereken, mülga 1086 sayılı Kanun’un 185/1 maddesinde, 6100 sayılı Kanun’un ise 123. maddesinde düzenlenen davanın geri alınmasıdır. Her iki kanunda düzenlendiği üzere, davanın geri alınmasının hukuki sonuç doğurabilmesi, karşı tarafın açık kabulüne bağlıdır. Açıklandığı üzere, atiye bırakma ifadesinden anlaşılması gereken ""davayı geri alma"" olup, hukuki sonuç doğurabilmesi karşı tarafın açık kabulüne bağlıdır. Mahkemece, belirtilen talep bakımından davanın geri alınmasına muvafakat edilip edilmediği hakkında, davalı vekilinin beyanı sorulmamıştır. Anılan sebeplerle; davalı vekilinin bu yöne ilişkin beyanı sorulmalı, davalı vekilinin geri almayı kabul etmesi halinde, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı hakkında “karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde hüküm sonucu tesis edilmeli, aksi halde ise esasa girilerek bir karar verilmelidir. Mahkemece söz konusu alacak ile ilgili hüküm kurulmamış olması hatalı bulunup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının yıllık izin ücret alacağının belirlenmesi hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda; davacının 9 tam yıl çalışması karşılığı,150 gün yıllık izin hakkı bulunmaktadır.İşveren dosyaya 76 günlük izin kullandırma belgeleri sunmuş olup, bakiye 74 gün için hesaplama yapılmıştır. Ne var ki, davacı hem davalıya gönderdiği 23.06.2015 ve 29.06.2015 tarihli ihtarlarında, hem de dava dilekçesinde 23 günlük yıllık izin karşılığı ücret alacağı olduğunu açıkça ifade etmek suretiyle talebini sınırlamasına karşın, talep aşımına sebebiyet verecek şekilde 74 gün üzerinden hesaplama yapılarak alacağa hükmedilmesi isabetsiz olmuştur. Karar bu yönüyle de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.