MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, bir sebebe dayan- mayan; sanığın, cezanın adli para cezasına çevrilmesi gerektiğine ve hükmün açıklan- masının geri bırakılması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- CMK.nun 232/6. maddesine aykırı olarak adli para cezasına esas alınan birim gün sayısı ile bir gün karşılığı takdir olunan miktarın çarpılması sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi,

2- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

3- 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK.nun 106. maddesinin 4 ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasının infazına karar verileceğinin belirtilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birim gün sayısının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin bölümüne, “TCK.nun 52/2 maddesi uyarınca” ibaresinin ilavesi; hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygu- lanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bıra- kılmasına" yazılması; yine hükümden TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasının uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 06.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.