Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, Türk Vatandaşlığından izinle çıkan davacı, Türk Vatandaşı olduğu dönemde Almanya"da geçen sürelerini, 3201 sayılı Kanuna göre borçlanma hakkı bulunduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Yargılama giderleri (hüküm tarihinde yürürlükte bulunan) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 323. maddesinde sayılarak, (ğ) bendinde vekâlet ücretine de yer verilmiştir. 29.05.1957 gün ve 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, karşı tarafa yüklenmesi gereken ve yargılama giderlerinden olan vekâlet ücretine, diğer yargılama giderlerinde olduğu gibi mahkemece kendiliğinden (resen) hükmedilmesi gerekir.
Kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir (HMK m. 326/I). Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır(HMK m. 326/2).Hukuk Muhakemeleri Kanununun 326. maddesinde tarafların kusuru değil, davada haklı çıkma oranları göz önünde tutulmuştur.
Somut olayda; davacı vekili, dava dilekçesiyle davacının Almanya"da çalışmaya başladığı 06.10.1986 tarihinin sigortalılık başlangıcı olarak tespiti ile borçlanma talebinin 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamında geçerli olduğunun tespiti isteminde bulunmuş, 20.09.2013 tarihli harçlandırılmış ıslah dilekçesiyle talebini daraltarak davacının Türk vatandaşı olarak geçirdiği 06.10.1986 ile Türk vatandaşlığından çıkış tarihleri arasını 3201 sayılı Yasa gereği borçlanma hakkı bulunduğunun tespitini talep etmiştir. Mahkemece, ıslah talebi doğrultusunda karar verildiği görülmekle, bu hali ile dava dilekçesindeki talep çerçevesinde kısmen haklı çıktığı belirgin olan davalı Kurum lehine, avukatla temsil edildiğinden, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekalet ücretine karar verilmesi ve davalı
Kurumun, kabul ret oranına göre yargılama gideri ile sorumlu tutulması gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyize dair hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (1) numaralı bendindeki “Davanın” sözcüğünden sonra gelmek üzere “kısmen” sözcüğünün yazılmasına;
Vekalet ücretine ilişkin (3) numaralı bendinin devamına " Davanın reddedilen kısmı yönünden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.320,00TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalı Kuruma verilmesine" ibaresinin eklenmesine;
Yargılama giderlerine ilişkin (4) numaralı bendindeki "davalıdan alınıp davacıya verilmesine" ibaresi silinerek, yerine, "kabul ve red oranına göre 16,00 TL"sinin davalı Kurumdan alınarak davacıya verilmesine geriye kalanın davacı üzerinde bırakılmasına" ifadesinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.