Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12062 Esas 2020/3195 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12062
Karar No: 2020/3195
Karar Tarihi: 04.03.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12062 Esas 2020/3195 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezası hükmünün temyizi mümkün olmadığına karar verilmiştir. Hırsızlık suçundan kurulan hükümde ise cezanın şahsileştirilmesi gerektiği belirtilerek, hüküm gerekçesiz olarak kurulmuştur. Ayrıca suç tarihindeki kanun maddelerinin yanlış uygulandığı vurgulanmıştır. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca, 3000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesindir. TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri de yanlış uygulanmıştır.

13. Ceza Dairesi 2019/12062 E. , 2020/3195 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazlarının tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
A-Sanık hakkında denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği ihbarı üzerine kurulan hükümde Yargıtay"ın denetim görevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların iddia, savunma varsa tanık anlatımları ile dosyada mevcut diğer delillere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğu hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığı açıkça belirtilmek suretiyle cezanın şahsileştirilmesi gerekirken açıklanan ilkelere uyulmadan Anayasa"nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı olarak gerekçesiz hüküm kurulması,
B-Kabule göre de;
a-Suç tarihi gözetildiğinde sanık hakkında uygulanan TCK"nın 142/2-h maddesinin henüz yürürlüğe girmemiş olduğunun düşünülmemesi,
b-Suç tarihinde gece vaktinin ileri saat uygulamasına göre 21:25"te başladığı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair hususları incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 04.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.