Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Beraat

Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hazine ve Maliye Bakanlığı’nın 28/01/2014 tarihli celsede usulüne uygun olarak davaya katılmasına karar verildiğinden tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın, müşteki ...’a izinsiz faizle ödünç para vererek tefecilik suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın, icra müdürlükleri nezdinde alacaklı olduğu takip dosyalarının araştırılıp, borçlularının faiz karşılığı sanıktan ödünç para alıp almadıklarına ilişkin olarak tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması, vergi mükellefi ise ilgili vergi dairesine yazı yazılarak bu konuda sanık hakkında vergi inceleme raporu düzenlettirilmesi, tefecilik yapıp yapmadığı hususunda detaylı ve gizli kolluk araştırması yaptırılması, müşteki...’nin beyanlarında geçen...’un tanık sıfatıyla beyanının alınması sonrasında hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.