Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, davacının davalı işveren yanındaki çalışmalarının geçtiği işyerinin ile yaptığı işin fiili hizmet zammı kapsamında olduğunun ve eksik bildirilen prime esas kazanç tutarının tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılardan Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüş olup, 5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 1. fıkrasının “Aşağıda belirtilen işyerlerinde ve işlerde 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (c) bentleri kapsamında çalışan sigortalıların prim ödeme gün sayılarına, bu işyerlerinde ve işlerde geçen çalışma sürelerinin her 360 günü için karşılarında gösterilen gün sayıları, fiilî hizmet süresi zammı olarak eklenir. 360 günden eksik sürelere ait fiilî hizmet süresi zammı, 360 gün için eklenen fiilî hizmet süresi ile orantılı olarak belirlenir. …” hükmü gereği, davacının 11.11.2009 – 03.10.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışılan, sigorta primi ödenmiş günleri x 9/36 (2. fıkra 11. bent) formülüyle hesaplanan 683x9/36=171 gün fiili hizmet zammı süresi bulunduğunun ve bu sürenin prim ödeme gün sayısına fiili hizmet zammı süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde “… 2010/12 döneminde 90 gün,günlük 62,57 TL, 2011 yılında 82,5 gün ve günlük 83,72 TL ücretle fiili hizmet süresi bulunduğunun kabul ve tespitine” karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının fiili hizmet zammına yönelik 26 ve 27. bentlerinin silinerek, yerine, “davacının 11.11.2009 – 03.10.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışılan, sigorta primi ödenmiş günleri x 9/36 (2. fıkra 11. bent) formülüyle hesaplanan 683x9/36=171 gün fiili hizmet zammı süresi bulunduğunun ve bu sürenin prim ödeme gün sayısına fiili hizmet zammı süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine,” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.