Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/15397 Esas 2014/15566 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/15397
Karar No: 2014/15566
Karar Tarihi: 24.06.2014

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/15397 Esas 2014/15566 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2013/15397 E.  ,  2014/15566 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkemesi :İş Mahkemesi

    Dava, davacının davalı işveren yanındaki 1994 – 2000 yılları arasındaki çalışmaları kapsamında itibari hizmet süresinin tespiti ve sigortalılık sürelerine eklenmesi istemine ilişkindir.
    Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanun’un geçici 7/1’inci maddesi uyarınca uygulama alanı bulan mülga 506 sayılı Kanun’un Yasanın Ek 5. maddesidir.
    Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüş olup, 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesinin 3. fıkrasının “… Fiilen çalışılmış güne eklenecek itibari hizmet günü sayısının bulunmasında (Çalışılan gün sayısı x 0,25) formülü uygulanır.” hükmü gereği, davacının 01.08.1994 – 30.11.1999 tarihleri arasında davalı işyerindeki çalışılan, sigorta primi ödenmiş günleri x 0,25 formülüyle hesaplanan itibari hizmet süresi bulunduğunun ve bu sürenin sigortalılık süresine itibari hizmet süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde kabul edilen dönemde sigorta primi ödenmiş günlerin ne kadar olduğu ve sigorta primi ödenmiş günlerin 0.25 ile çarpımı sonucu sigortalılık süresine eklenmesi gerekli itibari hizmet gün sayısının ne kadar olduğunun hükümde belirtilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    SONUÇ : Hüküm fıkrasının 2. numaralı paragrafında yer alan “itibari hizmet süresi hakkından istifade edebeliceği ve” kelimelerinden sonra gelen cümlenin silinerek, yerine, “ davacının, davalı işverene ait işyerinde 01.08.1994 – 30.11.1999 tarihleri arasında geçen çalışmalarında, sigorta primi ödenmiş günleri x 0,25 formülüyle hesaplanan 1.595 gün x 0.25 = 399 gün itibari hizmet süresi bulunduğunun ve bu sürenin davacıya ait sigortalılık süresine itibari hizmet süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine,” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.