Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/2044 Esas 2017/6756 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması ve Tahliye

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine kira alacağı ve tahliye istemli olarak başlatılan icra takibine davalı borçlunun itirazı üzerine davacı icra mahkemesinden itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuş mahkemece davanın kısmen kabulü ile itirazın 4.056,00 TL kira farkı ve 454,44 TL işlemiş faiz alacağı üzerinden kaldırılmasına ve kiralananın tahliyesine karar verilmiş karar davalı borçlu tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı alacaklı, 01/04/2010 başlangıç tarihli ve iki yıl süreli yazılı kira sözleşmesine dayanarak 20/03/2015 tarihinde başlattığı icra takibi ile kira sözleşmesi ve TBK gereği 2012 yılı için %10.72 ÜFE oranında artış ile aylık 725,00 TL den, 2013 yılı için %3,74 ÜFE oranında artış ile aylık 752,00 TL den ve 2014 yılı için %7,89 ÜFE oranında artış ile aylık 811,00 TL den olmak üzere yatırılan aylık 650,00 şer TL kira bedelinin düşülmesi sonucu oluşan kira farkından doğan toplam 4.056,00 TL kira ve 457,43 TL işlemiş faiz alacağının tahsilini talep etmiş, davalı borçlu süresinde verdiği itiraz dilekçesi ile borca itiraz etmiştir.
Takip dayanağı kira sözleşmesi iki yıl süreli olup 01/04/2010 – 01/04/2012 dönemi kira bedeli aylık 600,00 TL dir. Kira sözleşmesinin özel şartlar kısmının 1. maddesinde yıllık kira artışının yıllık enflasyon + %10 olarak belirlendiği,enflasyonun %25 ile %35 arasında kira artışı,enflasyon + %5 sonrasında ise sadece enflasyon oranında olacağı kararlaştırılmıştır. Kira sözleşmesi ile kararlaştırılan artış şartı 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun yürürlüğe girdiği 01/07/2012 tarihinden öncesi için tarafları bağlar. Buna göre; 01/04/2012 – 01/04/2013 dönemi kira bedeli , aylık 600,00 TL kira bedeline sözleşme ile kararlaştırılan artış şartının uygulanması suretiyle bulunacak aylık kira miktarı olup 01/04/2013-01/04/2014 dönemi için ise 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun yürürlüğe girdiği dikkate alınarak aynı kanunun 344/1. maddesi uyarınca ÜFE oranında artış uygulanmak suretiyle bulunacak aylık kira bedelidir. Mahkemece ; anılan hususlar üzerinde durularak davalı borçlunun kira farkı alacağının hesaplanması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı bilirkişi raporu dikkate alınmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle,davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK"nun 366. ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 10/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.